İki yorgun ve bezgin atın adeta sürüklediği bir fayton geliyordu karşıdan.
Yaklaşınca arabacıyı tanır gibi oldum.
Başında sekiz köşeli Adana işi kasket vardı.
Kollarını çemirlediği mintanının üstüne yelek giymişti.
Ayağında da karadon vardı.
Tam önümden geçerken dönüp gülümsedi.
Kavruk yüzlü arabacıyı tanımıştım.
'UMUT' filminin arabacı Cabbar'ıydı o.
Sol eliyle dizgini kavramıştı.
Sağ elindeki kaytan kırbacı havada şöyle bir şaklattı.
Geçip gitti önümden.
Arasta'ya doğru yürüyordum.
İlk sokaktan döndüm.
Akşam olmak üzereydi.
Daraba sesleri geliyordu sokak aralarından.
Biraz sonra kebap kokuları anason kokularına karışacak, radyodan yükselen Müzeyyen'in şarkısı geceyi şenlendirecekti.
Yan sokaktan çiçekli basma elbise giymiş, ince yapılı, esmer bir kız çıktı.
Çevresi oyalı başörtüsü takmıştı.
Telaşlı yürüyordu.
Tam yanımdan geçerken başını kaldırınca göz göze geldik.
Şaşkındım.
Onu da tanıyordum.
Orhan Kemal'in CEMİLE'siydi.
Sanırım pavlikeden çıkmış eve gidiyordu.
Güneş çekip gitmiş, yerini akşama bırakmıştı.
Büyüksaatin gongu yedi kez vurdu.
Aydın Sihay
