DEĞERİ KAYBEDİNCE ANLIYORUZ FARKINI!

Hayatta böyle değil mi?

Neyi kaybettiğinin farkında olmadan geçiyor zaman.

Sonrası malum, üzüntü içinde geçen saniyeler, Ahlar,Vahlar.

Helede sevilen bir sima ise üzüntü bir başka oluyor.

Sabah Gazeteye geldiğimde aldım acı haberi,üzüldüm kelimesi hiç bu kadar kolay kullanılmamıştı desem yalan olmaz.

Abdurrahman Boztaş…

Hakkın rahmetine kavuşmuş!

Memleketin renkli simalarından bir idi, memlekette hiç kimseye kötü düşünmeden yaşamaya çalışan bir gazeteci idi.

Aslında, Gazetecilik “zor zenaat” desek yalan olmaz,Düşündüğünü dile dökmek, helede dile döküleni yazıya dökmenin ülkede ne kadar sıkıntılı olduğunu herkes bilir!…

Abdurrahman Boztaş, yıllarını bu sıkıntılı mesleğin ceremesini kalp krizi olarak son yolculuğuna uğurlandı. O kadar renkli bir sima idi ki, Adana’da tanımadım diyen az insan vardır, sadece Gazetecilik değildi verdiği emek, Sanat Dünyası onu Yaptığı resimlerden bilirdi, o kadar farklı resimler yapardıki bazen ne anlattığını anlamaz sorduğunuz zaman düşüncelerimi yansıttım derdi Rahmetli.

Abdurrahman Boztaş gibi bir usta’nın Düşüncelerini anlamak belki zordu ama, o kadar değişik fikirleri ortaya koyardı ki, ona ulaşmak için “zeka kalibresinde olmak gerekti”.

Siyasette aday olduğu zaman Ortaya koyduğu slogan hala ülkede herkesin övgüyle bahsettiği slogandı.

Tekerime Çomak Sokmayın…

O kimsenin Tekerine çomak sokmamıştı, Fakat onun tekerine bu şehir çok çomak soktu,emeklerinin hakkını alamayan Tüm Gazateciler gibi o da hayatının geri kalan kısmını ekonomik krizle boğuşarak tek odalı bir evde hayat gözlerini yumdu.

Güle,Güle Abdurrahman Boztaş, Benim için gerçekten bir “ustaydın” Hakkın varsa helal et.