(Doğum tarihi: 2 Ekim 1869, Porbandar, Hindistan-Suikaste uğradığı tarih ve yer: 30 Ocak 1948, Birla House, Yeni Delhi, Hindistan)
“Kişinin nefes almak, yemek, içmek için izin almaya ihtiyacı yoktur. Toplantı ve basın özgürlüğü için müsaadeye lüzum yoktur.'
Mahatma Gandi
Mohandas Karamçand Gandi, Hindistan'ın ve Hindistan Bağımsızlık Hareketi'nin siyasi ve ruhani lideri. Görüşleri Gandizm olarak anılır. Kötülüğe karşı aktif ama şiddetsiz direniş ve gerçek ile ilgili olan Satyagraha felsefesinin öncüsüdür.
Kurduğu bu sistem aslında modernleştirilmiş ve Jainizm (1) ile Hıristiyanlığın etkisinde kalmış fanatik bir Hinduizm‘di.
Gandhi'nin savaş silahı Satyagraha oldu. Satyagraha her hangi bir tahribe, zarara gitmeden hasmı dermansız bırakmaktı. Fakat Gandhi bazı olaylarda bu metodu tam anlamıyla kullanamadı. Mesela o'nun emriyle girişilen bir grev hareketi o bölgenin yönetici cihazlarında yani hasmında ister istemez zararlar yaratıyordu. Bunun farkına varan Gandhi bu türlü faaliyeti sırasında bu biçim hatalarını gazetelerde açıklayarak ne denli medeni cesarete sahip olduğunu dünyaya gösterdi. Gandhi hayatına 'Gerçekle Deney' dedi ve büyük eserini bu sözün ışığı altında gördü.
'Yazarken daha önceden söylediklerimi asla düşünmem. Ele aldığım bir konunun daha önceki bir tıpatıp uygun gelmesine değil, tersine onu bu anda erişmeye çalıştığım gerçeğe nasıl uygulayacağımı düşünürüm ve böylece gerçekten gerçeğe atlayarak yetişmiş olurum.'
Gandhi parlak bir yazar değildi. Onun 'Young India', 'Gujara- ti Nava Jivan', 'Hindi Nava Jivan' veya 'Harijan'da yayınlanan çeşitli makalelerinde, yazılarında politik mücadelenin ateşi görülmez. Bunlar açık, sade kısa cümleli, süsten temizlenmiş, mübalağasız fikir yazılarıdır.
Gandhi makalelerini daha çok basit okuyucunun anlaması için yazardı, konuyu açıklamak için daha çok örnekler verirdi.
Gandhi için basın ve toplantı özgürlüğü genel hayatın nefes alması, yemesi, içmesiydi.
'Eğer tüm dünya barışçı bir toplantının ihsan buyrulmadan yapılmayacağını, keza barışçı gönüllülerin ihsan buyrulmadan eğitim göremeyeceklerini, gazetelerin ihsan buyrulmadan yayınlanmayacağını iddia etse bile bunun sakat bir düşünce olduğunu söylerim. Kişinin nefes almak, yemek, içmek için izin almaya ihtiyacı yoktur. Toplantı ve basın özgürlüğü için müsaadeye lüzum yoktur.'
Gandhi'nin gazetecilik faaliyeti günlük hayatını düzenleyen fikirlerine tıpatıp uymasıyla da dünya kamuoyunda saygı uyandırdı. Fanatik bir Hindu'nun bıçağı altında can veren bu büyük insan, namuslu bir politikacı ve namuslu bir gazeteci olarak adını geriye miras bıraktı.
(YARIN: CHURCHİL)