HAKKATEN KARNAVALMIŞ

Aydın SİHAY yazdı


Vuruşarak, kahramanca döğüşerek arabaların arasında zig zaglar çizerek ve bir yandan kalabalığın bir parçası olduğumu unutup ' Yahu bu ne kalabalık?' diye söylenerek karnaval alanının kapısına ulaşıyorum.
İçeri girdiğimde dışarının hayli tenha olduğunu anlıyorum.
Beni kapıda karnaval ahalisi karşılıyor.
Aralarına alıp sürüklemeye başlıyorlar.
Yürümediğimi fark ediyorum.
Sanki bir boşlukta gibiyim.
Akıntıya kapılmış bir yaprak gibi hissediyorum kendimi.
Sağa sola bakıyorum beraber geldiğimiz arkadaşlarımı göremiyorum.
Gözden yitip gitmişler.
'Birbirimiz kaybedersek aramayalım 2-3 gün sonra buluşuruz' demiştik zaten.
Sağa sola yalpalayarak ilerliyoruz.
Birden koyu bir sisin içine giriyoruz..
'Haydaa!..bu sis de ne?'
Burnuma sucuk, köfte kokuları gelince anlıyorum ki tezgahlardan yükselen duman bu.
Ara sıra kalabalıktan bazıları bu dumanın içinde kayboluyor ve sonra ellerinde yarım ekmekle sevinç çığlıkları atarak çıkıyorlar.
Onların ilk kez sucuk ekmek/köfte ekmek yediklerini anlıyorum.
Karnaval ahalisi beni büyük bir sahnenin önüne sürüklüyor.
Sahnede kaba saba espriler yapan sunucu sık sık 'nasıl eğleniyor muyuz?' diye soruyor.
Sonra da ''haydi eller havaya' diye bağırıyor..
Sıkışıp kaldığım için ellerimi kaldıramıyorum.
Diğerleri gibi başımı öne arkaya sallıyorum.
Ayaklarımın altından çatırdılar geliyor.
Bir bira şişesi ayaklarımın altında parçalanıyor.
Sonra bir kola kutusunu eziyorum.
Ordan yan taraftaki sahnenin önüne sürükleniyorum.
Yanık sesli bir türkücü fıldır fıldır neşeli bir türkü okuyor.
Çoluk çocuk, genç yaşlı elele tutuşmuş adeta kendilerinden geçercesine büyük bir daire halinde halay çekiyor.
Nasıl olduysa birden kendimi bu çılgın çemberin içinde buluyorum.
Deli gibi sağa sola koşturup burdan kurtulmaya çalışıyorum.
Kalbim sıkışıyor, yavaş yavaş tansiyonum yükseliyor.
Aralarından sızmayı başaramıyorum.
Bir daha eve dönemiyeceğim korkusu sarıyor.
Cebimden beyaz mendilimi çıkarıp, yerde bulduğum bir sopaya takıp havaya doğru sallayarak çevreden yardım istiyorum.
Birden birisi beni kolumdan tutup dışarı çekiveriyor.
Derin bir nefes alıyorum.
Başıma kurtarıcımın omuzuna yaslayıp hıçkıra hıçkıra ağlıyorum.