Eserin orijinal adı Leben des Galilei. İngilizce’ye Life of Galileo diye çevrildi. Yani Galile’nin Hayatı. Çok kısaca yazarını analım:
Bertolt Brecht. Almanların dünya çapında tiyatro yazarı. 1933 yılının başlarında Tedbir adlı oyun polis tarafından yasaklandı. Brecht vatana ihanetten mahkemeye verildi.28 Şubat günü, ailesi ve arkadaşları ile birlikte, Berlin’i terk etmek zorunda kaldı.
Aynı yılın Masyıs ayında bütün eserleri Naziler tarafından yakıldı. 1935 yılında vatandaşlıktan çıkarıldı.
1956 yılının Mayıs ayında grip oldu 12 Ağustos 1956 günü kalp krizi geçirdi. Öldü. 17.Ağustos günü çok büyük bir kalabalığın, çok sayıda politikacının ve kültür camiasından sanatçıların katılımı ile toprağa verildi. Törende hiçbir konuşma yapılmadı. Mezarı onur statüsündedir.
Konumuz Bertolt Brecht değil. Yazdığı bir eser: “Galilei’nin Hayatı”. Dostlar Tiyatrosu’nda Genco Erkal oynandı
Engizisyon’da ağır işkencelerle yargılanmaktadır yaşlı Galilei. Af edilmesi mümkündür ama bir şartla. O güne kadar söylediklerini reddedecektir. Can tatlıdır. İnkar eder iddialarını ve ölüm cezasından kurtulur.
Öğrencileri büyük bir hayal kırıklığına uğrar. Onlar hayatı pahasına da olsa öğretmenlerinin öleceğinden emindir. Bilim böyle kahramanlıklar gerektirir.
Galilei evine döner. Öğrencisi genç Andrea neredeyse tiksintiyle bakar hocasına ve -“Kahramanları olmayan ülkeye yazıklar olsun,” diye haykırır yüzüne Galilei’nin
Galilei, Andrea’nın sözünü duymuştur. Cevabı bir o kadar ağır ve önemlidir:
“Hayır,” der ve ekler: “Asıl kahramanlar bekleyen ülkeye yazıklar olsun.”
KİM HAKLI? BİLEMEM…AMA BİR GERÇEK VAR Kİ…
BİZ KAHRAMANLAR BEKLEYEN BİR ÜLKE OLDUK.
VE BİR ÖĞRETMEN ÇIKTI KAHRAMAN OLARAK.
HAYDİ DOSTLAR… BİR DAHA KAHRAMANLAR BEKLEMEMEK İÇİN,
HERKESİN KAHRAMAN OLABİLMESİ İÇİN,
KENDİ VATANIMIZDA ÖZGÜR VE EŞİT BİREYLER OLABİLMEK İÇİN,
BU KABUSTAN KURTULAM İÇİN.
NE PAHASINA OLURSA OLSUN SANDIK BAŞINA… LÜTFEN AMA LÜTFEN !