Hasta olduğunuzda bazen koku alma duygusunu kaybeden çok insan olmuştur. Hani bazen mis gibi kokuyor dediğimiz olay içinizi rahatlatan ferahlıktır. Gerçi şehirde bazen mis gibi yerine felaket kokulara gelir burnunuza. Oda belli yer altı sularının yükselmesi sonucunda genelde apartman dairelerinde içinden çıkılmaz bir yaşam haline geliyor. Şimdi, aslında bahsetmek istediğimiz kötü kokular değil, güzel olanı yazmak. Adana’da Nisan ayında mis gibi kokan portakal çiçeğinin kokusu açık hava esans sahası gibidir.
Hatta Nisan ayında bunun üzerine festival bile var. Fakat öyle kokular var ki unuttuğumuz insanın üzülmemeyi elde değil. Hangisi mi? Domates, salatalık veya her hangi bir sebze eskiden buram, buram kokardı. Hatta zevkine bir salatalık yediğimiz çok olmuştur. Peki, Ne oldu da bu ürünler artık kokmuyor? Korkmadığı gibi kocaman domatesler, kocaman salatalıklar hormonlu şekilde insanların sağlığında tehlikeye atmaya yetiyor.
Neden hormon?
Ülkede bir ilaç çılgınlığı ve gübre çılgınlığı var buda bırakın kokmasını tatsız, tuzsuz sebzelerle idare ediyoruz. Sorun şu ki, insanoğlu bu şekil yaşam tarzı nedeniyle kainat çok uzun yaşanabileceğini kanısında değilim. Dünya ilaç ve gübre hegemonyasına yenik düşmüş durumda. Çılgın para kazanma hırsları Dünya insanını tehlikeye atmayı bırakın, ölümüne yol açıyor. Ne diyelim, sanki sadece kokuda mı hata var? Aklınıza gelen her atılım sorun yaratmaya devam ettikçe ben bu yazıları yazmaya ederim.
