1 Temmuz 2024 itibarıyla toplam 403 cezaevimiz var. Bu cezaevlerinde 295.064 hükümlü ve 47.462 tutuklu olmak üzere, toplam 342.526 kişi kalmakta. Bunların 134’ü gazeteci. Cezaevlerinin toplam kapasitesi ise 295.328. Yani kapasite fazlası 47.198. 

Neyse ki, 11 büyük cezaevinin inşaatı bitmek üzere. Bu biraz rahatlatır gibi ama 19 Mart’tan sonra olaylar çok hızlandı, son rakamlar belli değil. (Bizim için tabi.) duyduk ki, Silivri cezaevinin ikinci katı da çıkacakmış. 

Bir başka tedbir olarak da 280.000, elektronik kelepçe alınıyor. Cezaevlerinde hapsedemeyeceklerimizi evlerine hapsedeceğiz. Demokrasilerde çare tükenmez. 

Ruslan ve Ludmila… Rus edebiyatının babası sayılan Puşkin’in ilk büyük eseri. Benzersiz mizahın, kahramanlığın, ironinin, hüznün ve dönemin tutucu çevrelerince fazla cesur bulunarak, büyük tepkilere yol açan biçimde cinselliğin bir arada kullanıldığı epik bir eser.

Eserin konusunu Puşkin’in büyük annesinden dinlediği bir Rus halk hikayesi oluşturuyor. Kiev Prensi Vladimir’in yiğit şövalyelerinden Ruslan ile Prens’in kızı Ludmila evleniyorlar. Ama Ludmila düğün gecesi bir büyücü tarafından kaçırılıyor. Ruslan, Ludmila’da gözü olan Prens Vladimir’in şövalyelerinden Rodgay ile birlikte Ludmila’yı arama girişiyorlar. Konu destansı-masalsı bir havada anlatılıyor. 

Aslında Puşkin;

• Kötülüğe karşı iyiliği,
• Zorbalığa karşı özgürlük düşüncesini,
• Sahtesine karşı gerçek kahramanlığı,
• Suçluya karşı adaletin zaferini,
• Gözü peklik ve dürüstlüğü, sınırsız bir iyimserlik ve yaşam sevinciyle anlatmaya çalışıyor.

İşine gelmiyor tabi ki egemenlerin, sevmiyor Çar bu eseri ve Puşkin’i sürgüne gönderiyor.

Bir süre sonra Puşkin, Çarın muhafız alayında görevli, Charles Dantes adında bir Fransız delikanlısını karısına kur yaptığını öğreniyor ve delikanlıyı düelloya davet ediyor ama düelloda kullanacağı bir silahı yok. Evindeki gümüşleri satıp   bir silah alıyor.

Düelloda Puşkin karnından ağır şekilde yaralanıyor ve bir gün sonra da ölüyor. Ölümünü duyanlar neredeyse hükümete karşı bir ayaklanma çıkarıyorlar. Olay çıkmasından korkan polis, bir gece yarısı, şairin tabutunu gizlice kiliseden alıp, bir köye götürerek toprağa veriyor.

Sahi… Kimdi o çar? Kimdi tabutu gece yarısı kiliseden kaçırıp gömen polis? Sormuyorum, ”Kimdi Puşkin,” diye. Çünkü, Puşkin hala yaşıyor da, diğerleri öldü. 

BİRAZ KAPALI BİR ANLATIM OLDU AMA ANLAYAN ANLADI ZATEN.