Adana’da yaz sıcağını yaşayıp da, kasım ayına bir hafta yaklaşırken serin havanın verdiği rahatlık “nasıl” anlatılır? Onu bir Adanalı bilir! Temmuz, ağustos aylarında Adana dışından görüştüklerim olmuştu! Daha “nasılsın, iyi misin” demeden “nasıl yaşıyorsunuz Adana” diyen oluyordu! Arkadaşımın “ne zamandan bu yana yazıyorsun” sorusu neydi ki, Adana’da nasıl yaşadığımızı soruyorlardı! “Böyle” diyordum, “nasıl” diyorlardı, “işte böyle” diye yineliyordum…

Adana’ya sıcak onun için “hep” geç gelir, “kış” gibi değil! Ağaçlar yapraklarını savurmaya başladığında Adanalı üşümeye başlar, giyeceklerini kalınlaştırır, “yakacak” sorunu için koşuşturur! Biliyorum, yurdun birçok yerinde kış ayının etkisi başladı, kaloriferler/ sobalar yandı, bazı bölgelere yılın “ilk karı düştü” haberlerini de duyduk! “Geç” geldiği gibi, “geç” gidecek gibi yapıp, bir gün apansız “kış” soğuğu gelecek biliyorum; her zaman öyle olmuştur!

***

“Nasıl yaşıyorsunuz Adana’da” diye soranlara, ekim ayının son haftasını anlattığımda şaşırıp kalıyorlar haklı olarak! “Nasıl yaşıyorsunuz” dendiğinde, “işte böyle” dediğimde de şaşırdıklarını biliyorum! Öteden bu yana “Adana yaşamak için ucuz kent” diyenlere de şaşırmıyorum açıkçası! Ayağına bot, sırtına palto giymeden kışı çıkaran çokları var! Kanımca, kış ayının “azgın soğuğunu” yaşayanlar, Adana’da kışı geçirecek olsalar, yazlık giysi ile “soğuk ayları” zorlanmadan tamamlayacaklar…

Bir kış ayında, Belçika’da yaşayan teyzemin çocukları gelmişti Adana’ya… Bizler kalın giysiler içinde soba köşesinde ısınmaya çalışırken, yarım kollu gömleğiyle sobadan uzakta oturmayı yeğlemiş, “kendinizi neden bu denli sobaya alıştırıyorsunuz” diye de sormuştu! Neden olacak ki; üşümemek için elbette! O da, üşünecek hava olmadığını bastıra bastıra anlatmıştı, gözümüzün içine bakarak, bir de tane tane, bir de Belçika’nın kışından örnek vererek…

***

Öyle demeyin… Kış ayları ne denli doğanın dengesini sağlamak için zorunlu da olsa, kış aylarını sürekli yaşamak istemez Adanalı! Karın lapa lapa yağışını bilmediği için günü/ birlik karın yağdığı yerlerde dinlenceye, sucuk/ ekmek yemeye gider Adanalı… Kimi Karaisalı, Pozantı, Tekir yönüne giderken, kimi de Feke, Saimbeyli, Tufanbeyli dinlence yerlerini seçer! Kimi yerler dolup taşar, zincir takmış karlı bölgelerden gelen araçlarda bulunanlar gördükleri “kar dinlencesine” şaşar; baka kalırlar karda sucuk/ ekmek yemeyi sevinç sayanlara…

***

Kış aylarının, her yer gibi Adanalıda da kaygıları vardır! Ne denli “Adana ucuz yaşanacak yer” sayılsa da Adanalı için öyle değil! Yaz aylarından daha çok harcamak zorundadırlar her şeyden önce… Sobaysa soba, kaloriferse kalorifer, doğalgazsa doğalgaz için daha çok bedel ödeyeceklerdir! Bot olmasa bile kış soğuğunda daha az üşütecek ayakkabıları olacak, damları/ çatıları onarılmış olacak, kendileri için olmasa da çocukları için kışlık giyecekler olacak… Adana’nın yoksulluğunu, işsizliğini, bir başınalığını düşünsenize… … Bir pantolon, bir gömlekle geçen yaz aylarına “hiç” benzemez kış…

Adana’da, kent merkezinde olmasa da, kıyı yerleşim yerlerinde sokaktan buldukları odun/ karton parçalarını toplayanları görürsünüz, pazar yerlerinin sonunu dökük sebze/ meyve için olduğu gibi yakacak bir şeyler bulabilmek için bekleyenleri de görürsünüz! Evlerde günün çoğunu yakacak kullanmadan, battaniye altında ısınanları da görürsünüz! Çocuklarının ayakkabısı yağmur suyuna batmasın/ ıslanmasın diye, sırtlanıp okul kapısına dek götüren anne/ babaları da görürsünüz! 

***

“Adana’da nasıl yaşıyorsunuz” sorusunun yanıtı belli değil mi? Basına hangisi yansımadı ki? Sorun, çözümünü de üretirmiş, biliyorsunuz! Özellikle sorun “doğal” olunca, özellikle “sıcak” Adana’nın özünde var oldukça, Adana’nın içinden geçen “kanallar” unutulmasın! “Keçi inatçılığı” nedir, bilirsiniz; tek dal taze ot için dik kayalara tırmanırlar yaşamlarından olacak olsalar bile, “o” tek dal taze ot için yaşamlarını ortaya korlar! Adanalı da öyle, her yıl can kayıpları yaşansa da, “yasak” duyuruları yapılsa da, şişme havuz alanları gösterilmiş olsa da “kanalda çimmek” iyi gelir Adanalıya yaz aylarında!

Kimi pompalı tüfeklerine sarılıp güneşi kurşunlar “sıcağı” durdurmak için, kimi buz torbası taşır naylon poşetinde, kimi aracının tüm camlarını açarak yolculuk yapar! Adana’ya “yaz” gelir de, “kış” apansız bastırır, bir de kazma kürek yaktırır… “Ne zamandan bu yana yazıyorsun” mu diye sormuştu ya arkadaşım; her soru böyle olsa…