Akdenizliydi Onlar!
Antalya, Isparta, Burdur, birde Mersin'in
yoksul ve gariban çocuklarıydılar.
Nam-ı diğer "Akçasız" derlerdi onlara.
Doğru, akçasızlardı ama
çok güçlü bir silahları vardı: akıl ve zekâ.
Ve olmazsa olmazları, inanç.
"Ya bir yol bulacağız ya da bir yol bulacağız"
diyerek parasız yatılı öğrenci olarak
buluştular Mersin'de.
Ortaöğretimi tamamlayıp
tekrar dağıldılar yurdun dört bir yanına.
Meslek sahibi olup hizmet ettiler
borçlu oldukları ülkeye, cumhuriyete, ailelerine.
Şimdi ise;
Görev ve sorumluluk bilincinin
huzuru içinde yaşıyorlar.
Ve halâ "çağdaş, laik, bağımsız,
demokratik bir Türkiye" diyorlar.
Ne mutlu, Akçasızım diyebilene!
Ne mutlu onları doğuran analara!
