Kurtuluş Savaşı’nın son dönemeçleriydi. Nihai zaferin kazanılması için bütün planlar hazırdı. Atatürk Büyük II. Ordu Komutanı Yakup Şevki Paşa ile son bir görüşme yaptıktan sonra, Taarruzun Ağustos ayının son günlerinde yapılması kararlaştırıldı. Yakup Şevki Paşa’nın düşüncelerinden de yaralanmıştı. “Bu ordunun komutanı benim, ben. Her şeye ben karar veririm,” demedi.
Büyük Taarruz’un başarıya ulaşması için gizliliğin ne kadar önemli olduğunu biliyordu. Harekatta görevlendirilecek tüm birliklerin bir araya gelmesi ama bunun düşman kuvvetleri tarafından fark edilmemesi gerekiyordu. Savaş öyle ortaya çıkıp, “Eyyy,” diye gürledikten sonra, “Bir gece ansızın gelebilirim,” diye davul zurnayla ilan edilmezdi. Zaten düşman istihbaratı her adımını takip ediyordu.
23 Temmuz 1922 günü gizlice Ankara’dan ayrıldı. Kuvvet Komutanlarıyla son bir toplantı yapması o toplantının da gizlenmesi gerekiyordu.
O dönemde Osmanlı Devleti’nin özellikle liman kentlerinde yayılmaya başlayan futbol, orduda da çok popülerdi. Askerler, kendi aralarında maçlar düzenliyorlardı. Atatürk durumu avantaja çevirmek için, 28 Temmuz 1922’de Akşehir’de bir futbol maçı düzenledi. Maçı bizzat kendisi de izleyecekti. İlgili birliklerin komutanlarını da çağırdı. Askere moral vermek lazımdı.
Böylece tüm kuvvet komutanları Akşehir’e toplandılar. Haber özellikle düşman kuvvetlerine de sızdırıldı. Düşman komutanlar artık iyice emindi: Türklerin saldırmaya niyetleri yoktu. Askerleri bir arada tutmak için futbolla falan oyalıyorlardı.
Herkesi inandıracak bir de görüntü verdiler. Başkomutan Mustafa Kemal Paşa, Fevzi Paşa, İsmet Paşa, Yakup Şevki Paşa, Nurettin Paşa, Fahrettin Paşa maç seyrediyorlardı. Oysa bunlar, Büyük Taarruz’un kilit isimleriydi.
Maç sonrası bir de yemek yendi. Daha doğrusu herkes öyle zannetti. Aslında, Büyük Taarruz planlarının tartışıldığı gizli bir toplantıydı o. Temel stratejiler orada görüşülüp, kararlaştırılmıştı.
Ve Büyük Taarruz 26 Ağustos sabahı başladı. Yunan kuvvetleri şaşkındı. En şaşkınları da General Yeoryos Hacıanestis idi. Çünkü o Atatürk’ü karargahta zannediyordu. Oysa Atatürk cephede ordularının başındaydı.
Şaşkın generalin kafasına taarruz planlarının herkesin futbol eğlencesi zannettiği o gün yapıldığı dank etti ama geçmiş ola.
Atatürk iyi ki, “9 Eylülde öğle namazını Kordon’da kılacağız,” dememişti.
ÇÜNKÜ ORDU ACELE DAVRANIP İZMİR’E BİR GÜN ÖNCE GİRMİŞTİ.
