Dünya üzerinde 2300 din ve inanç var.

En büyük topluluk Hristiyanlar, sonrasın da İslamiyet ve ardından da ateizm geliyor.

Ateizmin ne kitabı var, ne öğretisi, ne kuralları, kaidesi ne de şartı. Ateist olmak için bir kursa, bir eğitim kurumuna ihtiyacınız yok, ne de bir öğretici ustaya.

Koca koca kiliseleri yok, Sinagogları yok, camiileri ve Budizmin sahip olduğu otantik tapınakları dahi yok.

Devlet destekli misyonerler yok, fonlar yok, cemaatler yok lobileri yok.

Ateizmi sembolize eden bir şekli de yok. Son derece gariban sayılabilen bir inanç sistemi.

Kısaca yoklar inancı, ne ararsan yok, ne sorarsan yok ne beklersen yok.

Gelgelim varlarına.

Mutluluk, dürüstlük, yüksek eğitim seviyesi .

Toplumların gelişmişlik medeniyet seviyelerini kriter alırsak dindarlık ile sosyo-ekonomıik yapının bununla ters orantılı olduğunu görürüz.

En gelişmiş toplumlar ki mesela Kanada, Arjantin, İngiltere, İzlanda Finlandiya japonya dersek buralarda ki inanç yapılarına bakarsak toplumlarının %60-70 ler seviyesinde ateist ve benzer bir yapıda olduklarını görürüz.

Dindar toplumların ise, mesela Pakistan Afganistan Nijerya’nın da dindarlık dışında elle tutulur bir başarılarının olmadığını görürüz.

Dindarsın çünkü bu dünya hayatı sana pas geçiriliyor, öteki dünyaya vadeli işlem yapıyorsun. Ama bununla beraber dindarlıkla diktatörlük, dindarlıkla fakirlik, dindarlıkla yolsuzluklar çok alakalı. Ne kadar dindar denilen ülke varsa, yaşanılası değil, halkı fakir, yöneticileri zengin.

Bu işte bir terslik var. Bildiğimiz dindarlık barış, huzur mutluluk demekti oysa.

Bilimde teknoloji de gelişmiş Japonya, her konuda doğru yaparken dindarlık konusunda başarısız mı yani?

Kim inanır buna?

Ortadoğuda yoğun dindar bölgelerde ki savaşlardan kaçan müslüman halkın, ateist ülkelere sadece para için gittiğinimi düşünelim?

Yoksa insanların aslında en temel gereksinimlerinin huzur, güvenlik ve mutlu bir yaşam olduğunumu anlayalım.

Düşünelim bakalım, cevap belli ama .....