Taner Şener..1941 Ankara doğumlu. 1950 yılında Ankara radyosu “Çocuk Saati” programlarında mikrofonla, aynı yıl devlet tiyatrosu çocuk bölümünde sahne ile tanıştı.
33 yıl müzikle uğraştı, müzikle yaşadı. Ses sanatçılığının yanı sıra beste ve güfte çalışmaları da yaptı.
6 Ağustos 1977’de bir babanın yaşayabileceği en büyük acılardan birini yaşadı. 7 yaşındaki kızı, Sanem Yalova’da sahilde oynarken, deniz kenarında duran sandalın içine girince, sandal üstüne devrildi ve ne yazık ki, farkına varılıncaya kadar boğularak öldü.
Yıkıldı Şener, yıllarca kendine gelemedi. Hep içinde taşıdı o büyük acıyı. Yalova’ya bir daha hiç gitmedi. Nasıl gitsin ki? Yalova onun için kapkaranlık anıların mekanı idi.
Ama kaderin cilvesine bakın…Yine bir ağustos ayı, yine bir deniz kenarı… Kuşadası… Yüzerken fenalaştı Şener. Önce en yakın sağlık ocağına, oradan da Ege Üniversitesi, Tıp Fakültesine kaldırıldı ama kader hükmünü icra ediyordu. Çok geç idi. Kurtarılamadı.
Şimdi Sanem’le Cebeci mezarlığında koyun koyuna yatıyor.
Ama ölünceye kadar Sanem’e kendi bestesiyle seslendi durdu. Bir okur musunuz?
Kararmış bir bulut olmuş yüreğim.
Dinmez bir fırtına koptu kopacak.
Ayrıldık diye mi bütün suç benim?
Gözlerim kahrından yağdı yağacak.
Yoluna serdiğim çiçekler küskün.
Baharlar gelmiyor mevsimler küskün.
Haberler sorduğum falcılar suskun.
Gözlerim kahrından yağdı yağacak.
Sensiz olacaksa isyan ederim.
Dünyayı gönlüme zindan ederim.
Beklemem bu ömrü, göçer giderim.
Gözlerim kahrından yağdı yağacak.
Sanem’siz dünyayı kendine zindan ve o zindana hep isyan etti. Öyle bir ömrü beklemenin bir anlamı yoktu ve gözleri kahrından sürekli yağdı.
BİLMEM Kİ ,ŞENER HUZURU ÖLÜNCE BULDU MU, AMA