Ne kadar sevinmiştim… Büyükşehir Belediyemizin her biri aslan parçası görevlileri kaldırım işgalleriyle gayet başarılı mücadele ediyorlardı. Rastgele konulmuş tezgâhlara gözümüz alışkın da, bir de adam kendi öz kararıyla bayraklar, park edilebilecek yere engeller koyup kabadayılık yapmaz mı, işte onu kabullenmek zor. Mücadele iyi gidiyordu ve insanlar rahatlıyordu.

İkişer-üçer pikapla gelen ekipler başarıyla görev yapıyorlardı ve gerçekten taradıkları yer daha çağdaş görünüme kavuşuyordu. Ne oldu, ne bitti bilemem; son haftalarda bu çok hayırlı hizmete rastlamaz olduk. Belki de (inşallah) yapılıyordur da, biz duymadık, görmedik, okumadık.

ÖRNEK VERELİM

Hacı Bektaş Veli Bulvarına ekiplerden birinin gelmesini bekliyorduk. Çünkü burada, kaldırımlar ve yol sağlı-sollu esnafın, işletmecilerin tekelinde. Nalburcusu, berberi, kasabı, manavı, manifaturacısı, cıncıkçısı, şalgamcısı dilediği gibi el koymuş. Tabii trafik ters algılanıyor mecburen. Yayalar asfalttan yürümek zorunda. Çünkü bahsettiğim işgaller bir yana, bir de sonradan görmüş araç sahipleri kaldırıma park etmeyi, müktesep hak olarak görüyor.

Benzer sıkıntılar elbette Adana’nın pek çok semtinde var. Daha önce bir kez yazmış ve naçizane öneride bulunmuştuk; “Eyyy sayın ilçe belediyeleri, bu kent herkesin, bulvarlar Büyükşehrin sorumluluğu altında da olsa, kendi ilçenizin selâmet ve nezafeti için siz de bi-zahmet el atsanız” diye… Sağ olsunlar, birkaç gün bunu yaptılar. On gün kadar sürdü bu ko-operasyon. Sonra da tavsadı, unutuldu gitti.

İLÇE BELEDİYELERDE HALK ETİKET MAĞDURU

Semt pazarlarımız giderek daha süslü, daha göz alıcı olmaya başladı. Zerzevatçılar, meyveciler tezgâh görünüşüne ellerinden geldiğince güzellik katıyor. Uzaktan bakınca o zarafetle etkileniyor insan. Bir de her yığında kocaman etiket olunca, “Ohh beee!… Allah razı olsun belediyelerimizden demek zorunda kalıyor insan…” diyecektim ki, o koca etiketlerde rakam olmadığını görünce sukut-u hayâl darbesi yedim. Baktım, tezgâhların tamamı öyle. Renkli, desenli, gösterişli etiket gibi kartonları koymuşlar ama fiyat yok.

Dayanamadım, iki ayrı pazarı daha gezdim. Adana Koop Pazarında zabıta memurları dolaşıyor ve her tezgâh sahibine “Etiket koy!” uyarısı yapıyordu. Pazarcı da gülmenin sırıtma haliyle “Tamam abi, etiket var zaten müşteri düşürmüş” deyip geçiyordu. Bekledim. Zabıta memurları gitti, bazısı zaten yitik olan etiketlerin tamamı üff-tüfff…

GÖZ GÖRE GÖRE KAZIK

Etiketten kaçınanlar, üstelik mevzuat icabı zorunlu oldukları halde kaçınanlar, alenen ve resmen halkı kazıklıyorlar. Siz bu eyleme başka isim verebilirsiniz. Benim belâgat bundan ötesini bilmiyor. Kazıklama, ağır suç mu sayılır, kabahat mı, kusur mu bilemem tabii. Ancak ilçe belediyelerin, oldukça ihmal edilen bu teseyyüp belâsından kurtulmaları artık zorunlu. Diyeceğim o ki, süslü, renkli, göz alıcı tezgâhlar, biraz da vicdan ve insaf konfetisi kullanabilseler ne güzel olacak. Bunu da sanırım ilçe belediyeleri yaptırabilir (inşallah.)