Sosyal medyada yapılan paylaşımlarla ilgili dikkatimi çeken bir olayı genel anlamda eleştirmek istiyorum. Aslında mesele paylaşımlar değil, paylaşanlar.

Daha doğrusu kendi paylaşımını yapıp, başkalarını görmezden duymazdan gelenler.

Bazıları “Ben yazdım okuyun. Olan biteni benim gözümle görün. Hayatta neler oluyor ben anlatayım, siz dinleyin” havasındalar.

Bu olayı hem Tekirdağ’da hem de başka şehirlerde yaşayan, özellikle de medya dünyasından çoğu kişide görüyorum.

Karşılıklı yapılan bir sohbet ortamında bile tek kişi konuşur herkes onu dinlerse ya da konuşmacı tarafından dinlemek zorunda bırakılırsa işin tadı kaçar. Kendin çal kendin oyna kendin şöyle kendin dinle olayına döner.

Ben, takip ettiğim çoğu kişinin paylaştığı yazıyı okuyor, videolar ilgimi çekerse izliyorum.

Fakat görüyorum ki bazıları hep satıyor ama hiç almıyor.

Böyle olunca da pazarın tadı kaçıyor.

İnsan hiç olmazsa sattığının yarısı kadarını alır da alışverişin tadı gelir.

Çünkü olay tek taraflı olunca “benim malım güzel sizinki işe yaramaz” manasına da gelebiliyor bazen.

Böyle davranan arkadaşlara şunu söylemek istiyorum.

Eğer birileri sizin yazdıklarınızı okuyor, gerekirse katkıda bulunup, yorum yapıyorsa, bir zahmet arada bir siz de onlarınkini okuyun ki pazar yerine hareket gelsin.

İnsan başkalarını da okuyacak, dinleyecek, gözleyecek ki ortak fikirler oluşsun.

Aksi takdirde orada diyalog olmaz.

Hep kendine yontan nalıncı keseri gibi tek yönlü etkilemeler olur.

Oysaki karşılıklı etkileşim daha iyidir. Bazen yapılan eleştiriler insanın fikrini değiştirebilir.

Başkalarının sözleri kişiye yeni fikirler verebilir.

Kısacası bu yolda yürürken yalnızca kendi önümüze bakmak yerine arada bir karşı yönden gelenlere de selam çakmak gerekir.

Belki önemli bir şey söylüyordur. Kaçırmamak gerekir.

Bu meydanda at koşturuluyorsa eğer;

“Başkasının yazdığından bana ne” demek olmaz.

Başkalarını görmezden gelmek doğru değildir.

Herkes malını pazara çıkarır, yine sattığını alıp dönerse alışveriş olmaz.