Yıllar önceydi.

Hikayemiz şöyle başladı.

"The Big Apple" takma isimli New York'a indiğimde hava kararmak üzereydi.

Ve yağmur başlamıştı.

İlginçtir hangi şehre gitsem yağmur karşılar beni.

Beni görünce mutluluktan sevinç gözyaşları döktüklerini düşünürüm.

Hemen sarı taksilerden birine atladım

170 dilin konuşulduğu şehirde Türkçe duymak şaşırtmadı beni.

Önündeki araç aniden sola dönünce güzelce bir küfretti şoför.

"Merhaba güzelim Türkçe" dedim.

Mardinliymiş. 10 yıl önce kan davasından ailesiyle birlikte kaçıp buraya yerleşmişler.

Adı Haydar.

Yol boyunca konuştuk. 

Hoş biriydi. Telefon numarasını verdi.

"Abi beni istediğin zaman arayabilirsin" dedi

Times meydanına 300 m. uzaklıktaki Luma Hotel'de yer ayırtmıştım.

Ama önce Spring Street'deki Amerika'nın ilk pizzacısı "Lombardis pizzaya uğrayıp pizza yemeliydim. 

Oranın karışık pizzasına bayılıyorum. 

New York'a yolu düşenlere tavsiye ederim. 

Haydar beni oraya bıraktı.

Richard'ın daveti üzerine gelmiştim. 

Burada bir sergi açmamı istemişti. 

Kıramadım, resimlerimi toplayıp geldim.

Richard Armstrong, Mimar Frank Lloyd Wright tarafından yaratılan Guggenheim müzesinin müdürüdür. 

Ve benim Paris Güzel Sanatlar Akademisinden çok yakın arkadaşımdır.

Paris'in caz barlarında az zaman geçirmedik.

İçli köfteyi ve eşkili bamyayı çok sever.

Paristeyken annemden tarifini alıp sık sık yapardım.

Gelirken kuru bamya ve salça getirdim.

Sergi sonrası yapmak istiyorum.

Sergiyi hazırlarken sarı saçlarını topuz yapmış zarif bir kadın çok sevdiğim bir resmimin önünde duruyordu.

Üstünde kırmızı denizci kazağı ve siyah etek vardı.

Ceketi ve çizmeleri de siyahtı.

Resmin önünde uzunca durması ilgimi çekti.

Yanına gittim.

Dönüp gülümsedi.

Tekrar resme döndü.

Yanyana resmin karşısında uzun zaman durduk.

Sonra dönüp "ben Mia" dedi.

Meğer bu serginin açılacağını NewYork Times' da okumuş.

Bekliyormuş bu sergiyi.

Şaşırdığımı söyleyebilirim.

Şiirlerinin İngilizce baskısı için Aktivist bir kitabevi olan Bluestockings tarafından davet edilmiş.

Evet Mia bir şair.

Daha üç gün önce bir dergide şiirini okumuş ve çok beğenmiştim.

Şimdi karşılıklı konuşuyor olmamıza ne demeli?

Ne güzel bir rastlantı.

Büyük mutluluk...

Şiirden, resimden konuştuk uzun uzun.

Şiire tutkuyla sarılmıştı.

Diğer resimleri de inceledi.

Serginin açılışına davet ettim.

Muhakkak geleceğim dedi.

Ve gitti.

Aydın Sihay

New York