Haber yeni değil, otuz yıllık bir konu… Gerçi o yıllarda “sözü” edildiğinde tepkimi gösterirdim, övgüyle söz edenlere de “ılımlı İslam nedir” diye de sorardım! Biliyor musunuz, şu an belleğimde aldığım bir “yanıttan” hiçbir iz yok! Demek ki anlatılamamış ya da “övgüyle” söz edenler bile “ılımlı İslam’ın” anlama geldiğini bilmiyormuş! Bilseler ne olacaktı ki; ardından da “ılımlı olmayan İslam’ı” soracaktım, bir bir daha iki gibi… Sonra da arasındaki “ayrımı” anlatmasını isteyecektim! O zaman, o yıllarda “susmayı” yeğlemişler demek ki alışkın olduklarından!

Son zamanlarda en çok tepki gösterdiğim isimlerden olan Barış Yarkadaş, TGRT’de yayımlanan izlencede konuşurken “Biri de çıkıp Hikmet Çetin’in Fethullah Gülen’le yaptığı gizli görüşmeyi açıklasa ne olacak?” diye sormuş, x platformunda da yazdı bunu uzun uzun… Öyle, doğrudur, o dönemin gazetelerinde de yer almış, tarafların açıklamaları da yayımlanmış, bazı köşe yazarları da “neden bunu yaptın” diye sormuştu Çetin’e! Yarkadaş, bunları dile getirmekle/ otuz yıl geriye gitmekle/ bunları zamanında “öve öve bitiremeyen” televizyon ekranında yinelemekle ne yapmış oldu ki; anlatsın bilelim! 

***

Unutmadık! Kurultay öncesinde yurdun dörtbir köşesinden “sanal” sayılar paylaşıp, “kazanıyoruz” paylaşımları yapıp, “Özgür Özel seçimi kazanırsa ben mesleği bırakırım” dedikten sonra yaşanan “kazanamama” acısının hırsı sürüyor! Paylaşımında, “CHP adına ahkam kesen trolleşmiş veletler partinin önünden bile geçmedikleri için bunları bilmezler” diyebilecek denli de “dev aynasında” görüyor kendini! Kendi “ne” yapmışsa, karşılığını “partili” de daha çoğuyla vermiş; milletvekili seçmiş, dokunulmazlı yılları olmuş, “emekli vekil aylığı” bağlanmış/ yetmez mi?

Çetin’in Fettuhlah’la görüşme konusu; Yarkadaş “Çetin’in yaptığı gizli görüşmeyi açıklansa ne olacak” diyor ya, sanki daha on/ onbeş yıl öncesine değin “beraber yürüdük biz bu yollarda/ hoca efendinin muhteremliğine söz ettirmem/ hoca efendi bir değerdir” diyenlerle aynı ekranı paylaşmıyor gibi… Sondan geriye doğru değerlendirmesi daha doğru/ daha yerindeyken, sondakileri unutup otuz yıl öncesine vurgu yapması düşündürücü… Şunu belirteyim; adının başında ”cemaat” olan bir yapılanmayla bugün de/ önce de işim olmadı/ olamaz! O zaman da hoş bulmadım, bu gün de hoş bulmam!

***

Şu bilgiyi verelim: Hikmet Çetin, Chp’de ikiyüzüç gün genel başkanlık yapan isim. Bugünlerde bir yandan Özgür Özel‘in düzenlediği tüm “eylemlerde” bulunması, bir yandan da Devlet Bahçeli’yle olan görüşmesi nedeniyle “komplo teoriler” üretenler oldu! Eski bir genel başkan olarak Özel’in yanında olması değerlendirilirken biraz da acımaz davranıldı… Çetin’in yanı sıra eski Genel Başkanlardan Altan Öymen, Murat Karayalçın da Özel’in yanında durdukları biliniyor; ne yapmalı?

Daha önce birçok kez yazdım, kısaca değineyim; Kılıçdaroğlu ya da Özel karşıtlığı/ yanındalığı değil bendeki! Kılıçdaroğlu bir dönem vardı, Chp’nin genel başkanıydı, yaptıklarıyla geride kaldı; şimdi Özel’in zamanı! Geçmiş dönemde partililer Kılıçdaroğlu’nu partinin genel başkanı olarak sardı/ kucakladı, şimdi de düzenlenen “eyleme” bakılacak olursa Özel’i sarıyor/ kucaklıyor! Eski genel başkanlar da Özel’e destek veriyor; bu hırs, bu kin, bu duygudaşlıktan uzak duruş olmamalı!

***

Yarkadaş, “iktidara” yakın kanalda Hikmet Çetin’e ilişkin sözlerinin, Kılıçdaroğlu’na yarar sağmayacağını bilmiyor olamaz! Bu konular ”dedim/ oldu” şeklinde de geçiştirilemez! Beklenti önce CHP İstanbul İl Kongresi'nin iptaliydi, ardından da Olağan Kurultay’ın… Binlerce polisle Gürsel Tekin’in il binasına girişine tanık olmuştu herkes! Özel’in, “halk desteğini yitirdi” denmesin e karşın dün akşam düzenlenen “eylemde” yine binlerce katılım olmuştu!

Biraz önce, haber kanallarında şu haber vardı: “Ankara 3. Asliye Mahkemesi, CHP İstanbul İl Kongresi'nin iptali davasını esastan reddetti!” Bu durumda kayyum olarak atanan isimlerin işlerliğini yitirdiği belirtiliyor!  Bunca karmaşanın, bunca birbirini “taşlamanın” kazananı yine “iktidar” olduğunu bilin isterim! Biraz soluk alın, çevrenize bakının; şu an olanları umursamayıp, geçim sorununa saplanmış o denli büyüyen bir acı var ki…