1890’da Rum kaptan Asteri Balat’ta bir meyhane açar. Adını da “meydan” anlamına gelen “Agora” koyar. Meyhanede masa yerine fıçılar ve ucuz şaraplar vardır.
Aradan yıllar geçer. 1959, yer, İzmir. Onur Şenli adında bir tıp öğrencisi komşu kızına aşık olur ama aşkına karşılık bulamaz. O da aşkına karşılık bulamayan her Türk genci gibi, soluğu Agora semtindeki salaş meyhanelerde alır. .
Bir gün meyhanede kafayı çeken Onur, eve dönünce aşkına mektup yazmaya başlar: “Sana bu satırları bir sonbahar gecesinin felç olmuş köşesinden yazıyorum,” der. Biraz daha yazınca, bakar ki, aslında mektup değil, şiir yazmaktadır. Şiire bir de isim koyar: “Gece, Şarap ve Aşk”.
Onur şiiri yayınlatmak için fakültenin dergisine gönderir tam basılmak üzereyken bir gazetenin kültür-sanat editörü tarafından fark edilir. Editör de şiirin adını ”Agora Meyhanesi” diye değiştirerek yayınlar.
Şiir o kadar sevilir ki, artık duymayan kalmamıştır. İsmet Nedim besteler ve dönemin bütün şarkıcıları söylemeye başlar. Şarkıyı duyanlar Agora Meyhanesine koşar. Ama İzmir’deki değil, Balat’takine. Çünkü herkes şarkıda adı geçen yerin burası olduğunu zanneder.
O kadar popüler olur ki, artık Yeşilçam için doğal bir mekan olmuştur. Tam 286 filmin meyhane sahnesi burada çekilir. Hatta film yıldızlarımızın ve entellerin uğrak yeridir.
Onur’u merak ettiniz değil mi? Doktor Onur Şenli uzun süre kanserle savaştıktan sonra 2017’de vefat etti, sanırım adı da unutuldu.
BENSE KARMAŞIK DUYGULAR İÇİNDEYİM. BİR SÖZÜM YOK.
İŞTE ŞARKININ DEĞİL AMA ONUR’UN SÖZLERİ:
Sana bu satırları bir sonbahar gecesinin felç olmuş köşesinden yazıyorum.
Beş yüz mumluk ampullerin karanlığında, saatlerdir boşalan kadehlere şarkılarını dolduruyorum.
Tabağımdaki her zeytin tanesine simsiyah bakışlarını koyuyorum
Ve kaldırıp kadehimi bu rezilcesine yaşamaların şerefine içiyorum
Burası agora meyhanesi burada yaşar aşkların en madarası ve en şahanesi
Burada saçların her teline bir galon içilir gözlerinin her rengine bir şarkı seçilir
Sen bu sekiz köşeli meyhaneyi bilmezsin bu sekiz köşeli meyhane seni bilir
Burası agora meyhanesi burası arzularını yitirmiş insanların dünyası
Şimdi içimde sokak fenerlerinin yalnızlığı boşalan ellerimde kahreden bir hafiflik
Bu akşam umutlarımı meze yapıp içiyorsam elimde değil.
Bu da bir nevi namuslu serserilik dışarıda hafiften bir yağmur var.
Bu gece benim gecem kadehlerde alaim-i semaların raksettiği.
Gönlümde bütün dertlerin horan teptiği gece bu camlara vuran her damlada seni hatırlıyorum
Ve sana susuzluğumu birazdan şarkılar susar, kadehler boşalır umutlar tükenir mezeler biter
Biraz sonra bir mavi ay doğar tepelerden bu sarhoş şehrin üstüne
Birazdan bu yağmur da diner sen bakma benim böyle delice efkarlandığıma
Mendilimdeki o kızıl lekeye de boş ver yarın gelir çamaşırcı kadın her şeyden habersiz onu da yıkar
Sen mesut ol yeter ki ben olmasam ne çıkar, dedim ya burası agora meyhanesi.
Bir tek iyiliğin tüm kötülüklere meydan okuduğu yer burası agora meyhanesi burası kan tüküren mesut insanların dünyası.