Ayşe Barım"Türkiye Cumhuriyeti Devleti'nin hükümetini ortadan kaldırmaya veya görevini yapmasını engellemeye teşebbüs" suçlamasıyla tutuklanmış. Adını ilk defa duydum. Ne iş yaptığını bilmiyorum ama anladığım kadarıyla Türkiye Cumhuriyeti devletini ortadan kaldırmak için Gezi Parkı Eylemlerini düzenlemiş ve bunu başarmak için oraya bazı dizi oyuncularını göndermiş. Olaylar 12 sene önce olmuş ama demek ki, Ayşe Hanım inadından vazgeçmemiş, illa devleti yıkacak. Dosya da ancak tekemmül etmiş ki, devlet kendini koruma refleksiyle harekete geçip, Ayşe Hanım’ı tutuklamış.
Doğru ya da uydurma, bilemem ama suçun ve suçlunun niteliği, hainin yakalanma ve sorgulanma şekli beni Orta Çağa götürdü: Cadı Avına.
Cadı Avı Avrupa’da 15. yüzyılda başlayan, kolonilere yayılan, 18. yüzyılın sonuna kadar süren, başta kadınlar olmak üzere, ruhunu şeytana satmış yüz binlerce insanın öldürüldüğü süreç.
Cadı Avı olayları 1517’deMartin Luhter’in kiliseye karşı çıkması ile hız kazandı. Çünkü tartışılmaz bir güç olan kilise sorgulanmaya başladı. O güne kadar kutsal kitabı okumamış olan insanlar, okumaya başladı.
Kutsal Kitap’taki Mısır’dan Çıkış hikayesinin 22. Bölümü şöyle söylüyordu: “Bir cadının yaşamasına müsamaha göstermeyeceksin.” Daha ne desin, Kutsal Kitap? İngiltere’de, İspanya’da, Almanya’da, İskoçya’da ve İsveç’te cadı mahkemeleri kuruldu. Sonra da furya en büyük İngiliz kolonisi Amerika’ya sıçradı.
Cadılar sadece kadın değildi ama kadın olmak, potansiyel cadı olmaya yetiyordu. Kızıl saçlı olmak, yüzü çilli olmak, kürtaj yapmak, kavga eden komşunun başına kötü bir şey gelmesi, ebe olarak doğum yaptırmak, kısır olmak, ani zenginlik, yaşlı olmak, çirkin olmak, çok zayıf olmak, tembellik, evinin üstünde bulut olması, dini ayinler sırasında esnemek, şifalı otlar kaynatmak, hastaları iyileştirmek, cadı olarak suçlanmaya yetiyordu.
Kadınların hiç kurtuluşu yoktu. Çünkü Havva’nın yasak elmayı yediği günden beri kadınlar zayıftı ve şeytana çok daha kolay kanıyorlardı. Şeytana kanan kadın hemen gidip bir erkeğin kanına giriyor, erkek de cadıya yardım ve yataklık suçundan öldürülüyordu.
Bir kişinin cadı olup olmadığını anlamak için vücuduna iğne batırılırdı. Eğer kan yoksa o yer şeytan tarafından yalanmış oluyordu ve haliyle kadın da cadı kabul ediliyordu.
Bir yöntem de şöyle: Kadın eli ayağı bağlanarak suya atılıyor,yüzeye çıkarsa cadı, çıkamaz da boğulursa masum kabul ediliyordu. Nasıl yöntem ama? Sonuç yüzde yüz garanti.
Bir başka ilginç yönteme göre de kadına bakılıyor; olsa olsa şu kadar kilodur deniyor ve tartılıyor. Kadın tahmin edilenden hafifse ruhunu şeytana sattığı, ağırsa şeytanın içinde olduğu kabul ediliyor ve cadı olduğuna karar veriliyordu.
Amerika’nın Massachusetts eyaletinde kurulan mahkemede sadece 29 kişi öldürüldü ama Almanya ve İsviçre mahkemelerinde bu sayının binlerce katı olduğu söyleniyor.
Ayşe Barım’dan nerelere geldik? Kadın olduğu için olabilir mi acaba?
BİR DE ŞEY, KADINLAR YATIP KALKIP DUA EDİN;
