Duvardaki yazıyı okuyunca mahalleliyi toplayıp sordum:
"Gerçekten inanmıyor musunuz aşka?"
Birlikte yanıtladılar.
"İnanmıyoruz"
"Peki neden? dedim"
Aragon'un şiirini koro halinde okumaya başladılar:
Bir tek aşk yoktur acıya garketmesin.
Bir tek aşk yoktur kalpte açmasın yara
Bir tek aşk yoktur iz bırakmasın insanda
Şaşırmıştım.
"O kadar mı inanmıyorsunuz?" dedim
Kamuran Akkor'un bir zamanlar meşhur ettiği şarkıyı söylemeye başladılar.
AŞK ESKİ BİR YALAN
HAVVAYLA ADEMDEN KALAN
Öylesine coşkulu ve içten söylüyorlardı ki aşka inanmadıklarına inandım.
Oradan ayrılırken hâlâ şarkıyı söylüyorlardı.
Aşk eski bir yalan
Havvayla Ademden kalan
Sahi aşk eski bir yalan mıydı?
Gidip anneme soracağım.
Aydın Sihay
Adana / Sarıyakup mahallesinde bir duvar yazısı.
