Ernst Thalman…1886’da Hamburg’da doğdu. İlkokulda iyi bir öğrenciydi ama ailesi eğitimine para ayıramadığı için meslek sahibi olamadı. Babasının dükkânında çalışırken, kendisine çok az bir harçlık verildiği için ayrıldı ve limanda iş aramaya başladı. Burada liman İşçilerinin greviyle ilk sosyal-politik çatışmaya şahit oldu. Bu kavga onun kalbinde sonsuza kadar silinmeyecek bir iz bırakmıştı. Şimdi ilgi alanı, İŞÇİ HAKLARI ve İNSAN ONURUYDU.
1903’te Almanya Sosyal Demokrat Partisi’ne, 1918’de Bağımsız Sosyal Demokrat Parti’ye katıldı. Bu arada parti Almanya Komünist Partisi ile birleşti Almanya Birleşik Komünist Partisi kuruldu.
Partinin Merkez Komite üyesi olarak Komintern 3. Kongresi için gittiği Moskova’da Lenin’le tanıştı.
23 Ekim 1923 yılında yapılan ve iki gün süren Hamburg ayaklanmasına öncülük etti. Başarısız oldu ve sebep olarak da Bolşevik bir partinin yokluğunu gösterdi.
1924’te Komünist Parti Başkan Yardımcısı ve milletvekiliydi. 1925’te Cumhurbaşkanlığına aday oldu. Ardından, Sosyal Demokrat Partisi’ne ve Nasyonal Sosyalizm tehlikesine karşı “Antifaşist Eylem” yapma çağrısında bulundu. Ateşle oynuyordu.
Seçimlere iki gün kala evine baskın yapıldı, tutuklandı ve tek kişilik bir hücreye konuldu. Bazı girişimler sonucu gazete okuyup, mektup yazmasına izin verildi. Ziyaretçi de kabul edebilecekti. Daha doğrusu, o öyle zannetti. Aslında konuşulanlar dinleniyordu
11 yıl hapis yattı. Sonra, Buchenwald Toplama Kampına götürüldü. “Bir parmağı kırabilirler, ama beş parmak bir yumruk eder,” diyordu.
17 Ağustos 1944’te, siyah bir limuzin girdi toplama kampına. Ernst Thalmann, üç Gestapo tarafından hücresinden çıkarıldı. Sabah erkenden krematoryumdan kapkara dumanlar çıkmaya başladı.
Hitler, anti-komünist mücadele stratejisinin bir parçası olarak özel olarak seçmişti, Thälmann’ı. Görevliler vakit kaybetmek istemiyorlardı. Hemen infaz ettiler.
Diyeceksiniz ki, “Madem infaz ettiler, krematoryum ne oluyor?” Öldürmek yetmez ki faşizme. Canını almak yetmez ki. Bedeni de yok edilmeli, yakılmalı, kül edilmeliydi. Yaktılar, kül ettiler. Sonra bir görevli açıklama yaptı, nedense: “Emir yukarıdan geldi.”
Şimdi, o emri veren “yukarıdaki” nerede, bilinmez ama, Thalmann’ın öldürüldüğü krematoryumun ve anıtının önünde insanlar, ellerinde kırmızı karanfillerle saygı duruşunda bulunuyor.
LANET OLSUN YUKARIDAN GELEN HER EMRE KÖRÜ KÖRÜNE İTAAT EDENE.
