Abdülhamid, 33 yıllık iktidardan sonra tahttan indirildi. Darbeciler buruk bir sevinç yaşıyorlardı. Yıldız Sarayı basılmış, çok sayıda değerli eşya tahrip ve yağma edilmişti. Ayrıca, yüzlerce sandık jurnal ele geçirilmişti. Meclis ve medya ikiye bölündü. Bir kesim, ele geçirilen jurnallerin bir an önce kamuoyu ile paylaşılıp, jurnalcilerin teşhir edilmesini isterken, bir kesim ise bu jurnallerin ihtilal sonrası ortaya çıkan birlik havasına zarar vereceği gerekçesiyle yok edilmesini talep ediyordu.
Jurnallerin bir an evvel yayınlanmasını isteyen grup, 31 Mart Vakası’nı bastırarak, İstanbul yönetimine el koyan Mahmut Şevket Paşa’nın huzuruna çıktı. Vekiller ve aydınlardan oluşan bu grup ele geçirilen jurnallerin bir an önce kamuoyu ile paylaşılmasını talep etti. Yapılan incelemeler sonrası ürperen Şevket Paşa ziyaretine gelenlere durumun vahametini anlatmak için, “Ne bilirsiniz benim de jurnalimin çıkmayacağını,” dedi. Herkes, herkesi jurnallemişti.
Önemli tarihçilerimizden İsmail Hakkı Uzunçarşılı, jurnallerin tasnif edilmesi için kurulan ekipte görevlendirildi. Ancak bir süre sonra görevden ayrıldı. Gerekçesi sorulunca da, “Evet, vazgeçtim. Çünkü çok hürmet ettiğim bir zatın da jurnaline rastladıktan sonra, bunları tetkike biraz daha devam edersem, bu memlekette selam vereceğim adam bulamayacağımdan korktum,” dedi. Abdülhamit’e sorarsanız bu bir istihbarat teşkilatıyydı ama aslında herkes herkesin casusuydu
Jurnallerin tasnifi için kurulan ekiplerin hiç biri görevi sonuna kadar götüremedi çünkü herkes ya kendi, ya da en güvendiği birinin ismine rastlıyordu. Kimse jurnallerin içeriğinde yazanların tarihi sorumluluğunu almak istememişti.
Her şey tıkanma noktasına gelince, Enver Paşa ve fedaileri hükümet binasını basıp Harbiye Nazırını öldürdü ve Sadrazamı istifaya zorladı. Bu vaka jurnaller için de bir dönüm noktası oldu.
İttihat ve Terakki, iktidarı tamamen ele geçirince, Harbiye Nazırlığı bahçesine toplanan binlerce jurnal üst üste yığıldıktan sonra ateşe verildi. Ama yanıp kül olan jurnaller ortadan kalkmasına rağmen tartışması hiçbir zaman bitmedi.
Bunları aklıma Fahrettin Altun’un İletişim Başkanlığı görevinden alınması getirdi. 19 Mart Sabahı İmamoğlu operasyonuyla eş zamanlı olarak, birisi daha evinden alındı. Gözaltına alınanları hepsi emniyet müdürlüğünde alt kata götürülürken, o üst katta doğrudan emniyet müdürünün odasına götürüldü. Kendisine çay, kahve ikram edildi. Bir süre görüşüldükten sonra da serbest bırakıldı.
İşte ondan sonra hızla gelişen bir takım olaylar, bir bumerang haline dönüştü, geldi Fahrettin’i vurdu. Fahrettin görevden alındı ve işlevsiz bir göreve getirildi.
Sonra basında dedikodular başladı. Bir kısmı soruyordu, “Fahrettin bu kadar etkili bir görevden sonra böyle pasif bir görevi nasıl kabul etti?” Karşı taraf da cevap veriyordu: “Elinde öyle malzeme var ki, isteyeni zengin eder.” Kastedilen herhalde çağdaş jurnaller. Hele, bugünkü teknoloji ile toplanması, stok edilmesi, saklanması o kadar kolay ki.
AKLIM ERMEZ BÖYLE ŞEYLERE. BEN SADECE BASININ YALANCISIYIM.
