Bu fotoğraf atölyemdeki masamın sol tarafındaki duvarda asılı.

Sevgili annem ve babam.

Sessizce ve gülümseyerek beni izlerler.

Sık sık onlarla göz göze gelirim.

Hemen her gün onlarla konuşurum.

Bugün " Anne senin yaprak sarmasını çok özledim" dedim.

Gülümsedi.

Çok güzel gülümser annem.

Etlisini de zeytinyağlısını da çok güzel yapardı.

Yaptığı gün sevinçten havalara uçardım.

''Yine yapar mısın anne?"

"Tabii yaparım iyi yaprak bulursan" dedi.

Ben konuşurum o gözleriyle anlatır.

Biz konuşurken babam da bizi sessizce dinler.

Onunla da konuşurum zaman zaman.

Fenerbahce ve Adanaspor'dan haberler veririm.

Mutlu olsun diye çok iyi gidiyorlar derim.

Neşesi kaçmasın diye zamların altında ezildiğimizden,korkudan konuşamadığımızdan yani ülkenin acınası durumundan söz etmem.

Geçenlerde bir renk yapmak istedim. İstediğim gibi olmadı.

Babama sordum.

O bir renk sihirbazıdır.

Bir gün bir müşteri tabelasının limon küfü renginde boyanmasını istemiş.

Limon küfü nasıl bir renktir?

Babam bir limonu alıp küflenmesini bekleyip rengi bulmuş.

"Baba fuşya rengini bulmak için hangi renkleri karıştırmalıyım?"

Anlatıyor o da gözleriyle.

İyi ustaydı babam.

Onun gibi usta olmak isterdim.

Teşekkürler anne.

Teşekkürler baba.

Aydın Sihay