Almanlar 3 ay önce Polanya'yı işgal ederek 2.Dünya savaşını başlatmışlar ve Avrupa'yı 6 yıl sürecek bir ateşin içine atmışlardı.
Babam henüz annemle tanışmamıştı ve bu nedenle dünyaya merhaba demem için daha çok bekleyecektim.
Zaten acelem de yoktu.
Babamın yanında rahattım.
Fotoğrafı Hilmi amca çekmişti.
Hilmi amca, babamın çok sevdiği bir arkadaşıydı.
Kardeş gibiydiler desek yanlış olmaz.
Güzel dostluklarına hayrandım.
Torosspor'da futbol oynuyorlardı.
Yedikleri içtikleri ayrı gitmiyordu.
İkisi de sanata meraklıydılar.
Halkevi'nden çıkmıyorlardı.
Tiyatro oyunlarında oynuyorlardı.
Gözlüklü, kumral, güleç yüzlü biriydi Hilmi amca.
Onu görünce ben de gülerdim.
Mutluluk verirdi bana.
Fotoğraf çekmeye meraklıydı.
Babasının Almanya'dan getirdiği
Voigtlander marka körüklü makineyi elinden hiç düşürmezdi.
Bu fotoğraf işte bu makineyle çekilmişti.
Ama babamın bakışında hüzün vardı.
Dikkatli bakarsanız siz de fark edeceksiniz.
O günlerde babaannesinin hastalığı onu çok üzüyordu.
Çünkü hayatta ondan başka bir yakını yoktu.
Yağmur başlamıştı.
Birlikte dükkana girdiler.
Ben dışarda kaldım.
Çünkü yağmurda ıslanmayı seviyorum.
Aydın Sihay
1939 Kasım / Adana
Çakmak caddesindeki ilk atölyesinin önünde