Yaşam ne zaman yorucudur biliyor musunuz? Dedikleriniz suya yazılan yazı, ya da boşluğa söylenen söz gibi olur ya; bir yandan konuyu anlatamadığınızı sanır, bir yandan da sizi anlamak için hiç kimsenin çaba harcamadığına tanık olursunuz ya; bu durum çok yorucu oluyor! Günlerdir burada Şakirpaşa Hava Limanı’nın neden “kapatılmaması” gerektiğini birçok gerekçeleriyle ele almaya çalıştım! Özellikle de “iktidara” yakın, “isimleri” herkesçe bilinenlere bu denli umursamaz olmamalarını, bundan Adanalının çok zarar göreceğini, üstelik geçmişte “onu söyleyenler yalancı, Adana Hava Limanı konusunda Adanalı ne istiyorsa öyle olacak” sözü de apaçık ortada dururken…
Yok, “ses” yok! Salt “İktidara” yakın isimler mi? Koltukları “pamuk ipliğiyle iktidara” bağlı kimi odalar, dernekler, “adını” demokrat kitle örgütü olarak duyuranlardan da bir ses yok! Masa başından dünyayı kurtarmaya çalışanlar, yanlarına üç/ beş kişiyi alarak yurdun bir başka köşesinde gerçekleşen doğa/ kirlenen çevre/ şiddet konularını “çığlığa” dönüştürenler he an için gereksinecekleri, yaşamlarının bir parçası niteliğindeki Şakirpaşa Hava Limanı’nın “kapanma” konusunu izlemeyi yeğliyor!
***
İki gün önce, oğlumu almak için havaalanına gitmiştim. Daha kapanmadan o denli sessizdi ki…Bilirsiniz, “yolcu dönüş” bölgesinde, yolun kıyında aracınızla bekleyemezdiniz yoğunluktan! Polisler, art arda gelirler “beklemeyelim” anonsunu yaparlar, uzun süre “dörtlü park” lambası yanan araçların plakasını okuyarak uyarırlardı! Araç sahiplerinin kimi elleriyle “yolcu” beklediklerini, kimi polisin yanına vararak durumlarını anlattıklarına tanık olurduk! Benden başka iki araç daha vardı; hepsi o!
Üçe/ dört boyutundaki büfeyi de bilirsiniz… Biraz söyleşme olanağı buldum kendisiyle, bir de benim gibi yolcu bekleyen biriyle… “Bugün gibi olmayacak yeni yer” dediler! Büfe kira fiyatlarının çokluğundan, kendisinin oraya gitme olanağının olmadığından söz etti! Bundan sonra ne yapacağı konusunda da, “ucu açık, bir şeyler yapmaya çalışacağız, burası artık bitti” dedi! Bir şeyin daha altını çizdi: yeni hava limanının “uçuk kiralar” nedeniyle, ürün satış fiyatlarının “burası gibi” olmayacağını, örneğin burada olduğu gibi on liraya değil, elli liraya bile “su” bulunamayacağını, yolcuların “hiçbir” seçeneğinin olmayacağını, taksi bedelini birçok yolcunun karşılamasının olanaksızlığını vurguladı! Her yanın kımıl kımıl olduğu günleri anımsayıp da, bunları duyunca “yorgun” olma haydi!
***
Yazgıcı olmayın, ataların “çıkmayan canda umut var” sözünü de yabana atmayın! Gerek Adanalılar, gerekse Adana’nın demokratik kitle örgütleri, odaları, siyasi partilerin Adana örgütleri “kapatmanızı istemiyoruz” dedikten sonra “hiçbir güç” buna engel olmaz; Adanalının sesinin gücünü, içtenliğini, duyarlılığını bilir! Beş gün de neler değişmez ki?
Bugün, Anakent Belediye Başkanı Zeydan Karalar, bazı politikacılar, Şakirpaşa Hava Limanı’nın önünde saat onda basın açıklaması yapacak. Hangi partiden olursanız olun/ toplantıya katılın! Orada oluşacak çokluğun önemi büyük! Hava Limanının kapatılmaması için bundan başka “şans” yok! Bugün büyüyen çocuklarınıza, Adana’da olmayan yakınlarınıza, ilçelerden ekonomik zorluklar nedeniyle gelemeyen bildiklerinize “sonrası için” vereceğiniz bir yanıtınız olsun! Uğraş verip/ çaba harcayıp yitirmekle, umarsız/ duyarsız kalıp da yitirmenin arasında “çok” büyük anlam farkı vardır! İçinde “şükürcülük” vardır!
Sözün özü; bu yorgunluğun ne demek olduğunu anlayın artık, Adanalıya sırt dönme alışkanlığınızı bırakın!
