Yani, “Kadın Düşmanlığı.” Kadınlara karşı duyulan antipatik, soğuk ve abartılı bir düşmanlık. Kadın düşmanlığı yaşayan bireyler, zannedildiği gibi sadece erkekler değildir. Kadınlar arasında da küçümsenmeyecek oranda mizojinist vardır.
Mizojini yeni bir hastalık değil. Kökleri antik çağlara kadar dayanıyor. Gelişmiş toplumlarda görüldüğü gibi, ilkel kabilelerde, cemaatlerde, kısacası insanın olduğu her yerde mizojini var.
Mizojinistler, kadınlara her türlü düşmanlık, nefret, ön yargı, korku verici tutum ve davranışlara sahip. Siz farkında bile olmayabilirsiniz ama en yakın arkadaşınız, kapı komşunuz, ailenizden birileri beklenmedik bir anda mizojinist olarak karşınıza çıkabilir. Galiba en tehlikeli olan da budur.
Kadın düşmanı erkek, kadınlara her şeyden önce önyargılıdır. Kadınlar ile kendilerini sürekli olarak rekabet halinde görürler. Sosyal, ya da özel yaşamda kadınların başarısından ve mutluluklarından haz etmezler. Hastalığın kökeninde muhtemelen bir kadının kendilerinin yapamadığını başarması yatar. Kadınlar ile bir arada olmak ve kadınlarla zaman geçirmek istemezler. Kısacası kadınlardan sadece kadın olduğu için nefret ederler. Kadınlardaki düşmanlığın kökeninde ise daha çok kıskançlık yatıyor.
Hastalık, ruhsal bir bozukluktan ileri gelebileceği gibi, sıklıkla çocuklukta yaşanan olumsuzluklardan özellikle anne ve babaya ilişkin tecrübelerden kaynaklanabilir.
Kimi babaların kız evlatlarına karşı aşağılayıcı, küçümser davranışı, erkek evladın kız evlada üstün tutulması da böyle bir tutumu doğuran etkenler arasındadır
Türkiye’de bu mizojinik rahatsızlıklar özellikle son yıllarda hızla artmakta ve artış, 2017 yılında %25 iken, 2020 yılında yaklaşık, %50 kadar fazlaymış.
Kişi bazen kendisi bile bu davranışın farkında olmayabilirmiş. Ama ne olursa olsun mizojiniden doğan kişisel bozukluklar, önce kişinin, sonra da toplumun yapı ve dengesini bozacak bir tehdit ve mutlaka doğru teşhis ve tedavi edilmeli.
Diyeceksiniz ki, “Her şey bitti, bir de mizojini mi?”