Yazın kavurucu sıcakları geride kaldı Köylü yurttaşlar eylül serinliğini hissetmeye başladı bile. Hasat mevsimi sona erdi lakin buğdaya verilen fiyat maliyetin altında kaldı. Yoğun çalışmaktan halsiz ve bitkin dusen koylu yurttaşlar, biraz olsun rahat nefes almak istiyor.
- Sanmayın ki, köylü ürün satıp para kazandı-
Sanmayın ki köylü ekip biçtiği ürünü satıp para kazandı tüm ihtiyaçlarını karşıladı. Yine ambarlar dolmadı. Rekolte beklenenin altında gerçekleşti. Çünkü çiftçi sonbahar ve ilkbaharda tarlaya yeteri kadar gübre atamadı. Susuz tarlalara yeteri kadar yağış düşmedi. Dolayısıyla köylü ektiği ürünü iyi bir fiyatla elden çıkaramadı kışa hazırlayacağı temel ihtiyaçlarını karşılayamadı.
Eylül ayı köylüler için dinlenme ayı olarak nitelense de dinlenemiyor. Fırsat buldukça akşamları evlerinin önünde toplanarak sohbet ediyorlar. Büyük olasılıkla hayat pahalılığı yüksek enflasyon, akaryakıta gelen zamlar konuşuluyor.
Bu arada politika yapanlar da çıkıyor. İktidarın yanlış tarım politikaları eleştiriliyor. Yoksulluk, yokluk fakirlikten dem vuruluyor. Bu bağlamda eleştiriler havadan uçuyor. En fazla canlarını ne mi yakıyor? Tabii ki ardı arkası kesilmeyen zamlar. Köylü ektiği ürünü maliyetin altında bir fiyatla sattığı için ağzını bıçak açmıyor. Bu nedenle yudumladığı çaydan keyif de almıyor.
-Araziyi nadasa bırakmak hayal olacak-
Köylü dertli. Araziyi iki yıl üst üste nadasa bırakmayacağı için tarlalar nefessiz kalacak, verimi daha sa düşecek.
Her ne kadar yaşam koşulları köylülerin belini bükse de borçlanarak kendi ihtiyacını karşılayacak kadar buğday ekimi yapmak zorunda kalacak.
Köylüler biliyor ki, buğday ekiminin maliyeti yüksek olacak ama ellerindeki topraklar devlet eliyle kiralanmasın diye tarlalar sürülecek.
-Öğrenciler okula öğretmen öğrencilere hasret-
Halk her türlü zorluğa karşı direnerek köyün ortak değerlerine sahip çıkmaya çalışıyor. Biliyorum yaklaşık 40 yıldır köyde ilkokul kapalı. Öğrenciler belde ve ilçeye gidip geliyor. Taşımalı eğitim artık can sıkıyor.
Düşünebiliyor musunuz 1960'li yıllarda ilkokula kavuşan Ortaharman Köyü, biraz önce ifade ettiğim gibi, neredeyse 40 yıldır öğretmen bekliyor. Umutla beklenen atama bir türlü gerçekleşmiyor. Okul var sınıflardaki sıralar öğrencileri öğrenciler de kendilerini eğitecek öğretmeni ya da öğretmenleri bekliyor.
Ülke bazında okullar önümüzdeki pazartesi günü yeni öğretim yılına başlayacak, ancak öğretmen atanmadığı için Ortaharmanlı çocuklar yine taşımalı eğitim görecek. Kışın zorluğa koşullarında okulla gidip gelecek. Aşırı yorgunluk ve bitkin düşecekleri için eğitimdeki başarı oranları da düşecek.
Taşımalı eğitim ve öğretmensizlik, "Örnek Köy" Ortaharman'a hiç yakışmıyor.
