Gerçek olmasını çok istiyordum ama rüya idi. Sabah şafak sökmek üzereydi. Karanlığin yerini aydınlık güne bırakacak vakit gelmişti.

Parklarda ağaçların dalları üzerinde yapraklara sarılarak geceleyen kuşların cıvıltısı melodi gibi kulakları tırmalıyordu. 

Sabah yeli hafiften esiyor, uyananların yanaklarını okşuyordu. Bir sesle irkildim. Etrafa bakındım. Şehir ışıklarına gözüm takıldı. 

Sanki Adana Havalimanı'ndan uçak kalkmıştı. Heyecandan tüylerim diken diken oluverdi.

Havalanan uçak şehir üzerinden iki tür attı. Nefesimi tutup izliyordum. Sonra Seyhan Baraj Gölü'nü teğet geçerek batıya yöneldi. 

Sanki pilot Adana halkının uçağın çıkardığı gürültü ve uçuşunu özlediğini hissediyordu.

Adana semalarından gözden kayboldu derken bir tur daha atmasın mı? 

İçimden pilotu alkışlamak geldi. Alkışlarken gözlerimi açtım meğer rüya imiş!

Bu kez bedenimden soğuk terler akmaya başladı. Yataktan doğrularak yutkundum.

Sonra ayağa kalktım, mutfağa geçerek bir bardak su içtim. İçimdeki hüznü üzerimden atmaya çalıştım ama pek başarılı olamadım.

Ne de olsa yarım asrı geçkin bir süredir gündüzleri bir yana bırakıp gecenin belirli saatlerinden havalanan uçakları seyretmiş biriyim.

Takvim yaprakları 10 Ağustos 2024'ü gece yarısını gösterirken içimi derinden sızlatan Adana Havalimanı'nın kapatıldığı anı bir türlü unutamiyor ve de hazmedemiyorum.

Bu olay içimi acıtıyor. Adana halkı 87 yıldır uçakların iniş ve kalkışını izliyordu. Uçak sesinden rahatsızlık duymuyor bilhassa derin uyku çekiyordu. Şimdi uyuyamıyor. 

Yaklaşık 3 milyon nüfusa sahip Çukurova’nın incisi Adana bunu hak edecek ne yaptı, uçakların iniş kalkış yapmadığı havaalanlarına milyon dolarlar harcanırken, yılda 5 milyar kar eden Adana Uluslararası Havalimanı neden kapatıldı? 

Merkezi yönetimin Adana'ya bir kini garezi olabilir mı, anlayamıyorum, anlamak istemiyorum.

Ancak biliyorum ki bu rüyayı sadece bu satırların yazarı değil, milyonu aşan Adanalı görmüş ve görmeye de devam ediyor. 

Ne yazık ki halkın seçerek Parlamentoya gönderdiği iktidar partisi ve küçük ortağına mensup milletvekilleri hiçbir şey olmamışcasına Adana sokaklarında dolaşabiliyor.

Yazık!