7 Ocak 1947’de, Yunanistan’da İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra yaşanan ve 185.000 kişinin hayatını kaybettiği iç savaş döneminde dünyaya geldi. Bu dönem, Batı Trakya köylerinin çetelerin saldırısına uğradı dönemdi.
Sadık Ahmet’in de çocukluğu köyde geçti. Bir köy çocuğunun yaptığı her işi yapıyordu. Bu arada okumayı da ihmal etmedi. Başarılı bir öğrenciydi.
Lise öğrenimi sırasında yazmaya da merak sardı. Daha ikinci sınıftayken, bir yerel gazetede, “Batıl İnanışlar” ve “Müslümanlık ve Türklük” başlıklı yazıları yayınlandı. Bunları, “Beklenen Güneş” ve “Kültür Merkezi” takip etti. Sadık Ahmet ciddi konulara kafa yoruyordu.
1966 yılında, Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi’ne kaydoldu. Ancak burada sadece bir yıl okudu ve Selanik’e döndü. Selanik’teki öğrenciliği, “Albaylar Cuntası” dönemine yani Batı Trakya Türklerinin zulme uğradığı döneme denk gelmişti.
1974’te yedek subay adayı olarak Yunan ordusuna katıldı ama doktor olmasına rağmen yedek subay yapılmadı ve askerliğini piyade er olarak tamamladı.
Acemi askerliğini tamamladıktan sonra Patras’a gönderildi. Patras ve Mora, Rum isyanının başladığı ve çok sayıda Müslümanın katledildiği bölgeydi. Mora’da, 1821’de 50.000 Müslüman yaşarken, bir ay içinde tek Müslüman kalmamıştı. Çok azı kaçmayı başarmıştı
Sadık Ahmet’in Yunan ordusuna katılmasından birkaç ay sonra, Albaylar Cuntası Kıbrıs’ı bir oldubitti ile Yunanistan’a bağlamak için, Makarios’a karşı darbe düzenledi. Türkiye, uluslararası anlaşmalara dayanarak ve kalıcı barışı sağlamak için, adaya müdahale etti. Bunun sonucu olarak da Yunanistan’da askerlik 24 aydan 30 aya çıkarıldı. Sadık Ahmet de bir takım cezalardan dolayı askerliğini 34.5 ayda bitirebildi.
Askerlik bitince, zorunlu hizmet için gönderildiği bir köyden sonra, Gümülcine Devlet Hastanesinde ihtisasa başladı. Operatör doktor unvanını aldı.
“Batı Trakya Azınlığı Yüksek Tahsilliler Derneği” kurucusu oldu. Derneğin amacı, Türk Azınlığının kültürel ve sosyal gelişmesine katkıda bulunmak, demokrasi ve özgürlük ideallerini geliştirmekti. Konuyu Yunan Parlamentosuna götürdü. Sonuç alınmazsa, uluslararası kuruluşlara götürmek için, imza kampanyası başlattı. Yılanın deliğine çöp sokmuştu. Hakkında dava açıldı ama konu Sadık Ahmet olmaktan çıktı, toplumsal mesele haline geldi.
Çok seviliyordu. Parti kurdu. Dilekçesindeki bir cümle nedeniyle reddedilmesine rağmen, İki kere milletvekili seçildi. Partisinin kuruluş amacını, “Azınlığı bir merkez etrafında toplamak, doğru olarak bilinçlendirmek, gelecekte toplumumuzu idare edecek kişileri yetiştirmek,” olarak açıklıyordu.
Partinin ambleminde, zeytin dalları arasındaki bir dairenin içinde beyaz bir güvercin vardı. Yani barışın simgeleri. Aynı logoyla “Balkan” isimli bir de gazete çıkarmaya başlamıştı.
Batı Trakya Türklerini pek çok uluslararası platformda tanıttı, bıkmadan usanmadan mücadele etti. Ama artık çok oluyordu galiba. 24 Temmuz 1995’te ailesiyle birlikte geçirdiği “şüpheli” bir trafik kazası sonucu hayatını kaybetti.
Ne kadar anlamlı ve ne büyük bir tesadüf değil mi? Çünkü 24 Temmuz Lozan Antlaşması’nın imzalandığı gün. Hani bize “zafer diye yutturulan” Mondros Ateşkes Antlaşması ve Sevr’in hükümlerini geçersiz kılan ve Türkiye’nin Misak-ı Milli ilkeleri çerçevesinde dünyada yer almasını sağlayan anlaşma.
NE DERSİNİZ DOSTLAR,
