SEVGİLİ ÖĞRETMENLERİM!

Altı yaşımda idim sizi tanıdığımda. Geldiğim çevreden, ailemden farklı idiniz. Harfleri birbirine çatıp kelimeleri, kelimeleri yan yana koyup cümle kurmayı ve sonrada noktasını virgülünü koyup düşüncelerimi yazıya dökmeyi öğrettiniz bana.

Altı yaşımda idim sizi tanıdığımda. Geldiğim çevreden, ailemden farklı idiniz. Harfleri birbirine çatıp kelimeleri, kelimeleri yan yana koyup cümle kurmayı ve sonrada noktasını virgülünü koyup düşüncelerimi yazıya dökmeyi öğrettiniz bana.

Köyde büyüklerime ilk kez tarihi geçmiş gazeteyi okumanın stresini, heyecanını ve gururunu siz yaşattınız bana. Böylece çevremde statü sahibi oluyordum sayenizde.

Siz öğrettiniz anne, baba, aile, ülke ve toplum sevgisini. Bir daha karşı gelemedim beni doğuran anaya. Ve tabi ki babaya da. Beni okutup adam etmeye uğraşan o insanların ödedikleri bedelin, çektikleri çilenin karşılığının ödenemeyeceğini kavradım sayenizde.

Siz anlattınız Anadolu’yu, Türkiye toplumunu. Öyle methettiniz ki, ruhumun derinliklerine işledi bu ülkenin, bu halkın sevgisi. Öyle yarım yamalak değil, harbiden sevdim Köroğlu, Dadaloğlu, Yunus, Mevlana ve daha nicelerini.

Halkı için, yurdu için ömrünün çoğunu hapislerde, çoğunu da ülkesine hasret geçiren Nazım’ın dizelerinde tanıdım Anadolu’yu, Anadolu’nun kahraman, yiğit ve özverili halkını. Kurtuluş savaşının o görkemli destanını ondan dinledim.

Tarih okumayı sevdirdiniz bana. O sayede öğrendim emperyalizmin, faşizmin ne menem bir şey olduğunu. Anadolu halkının kurtuluş mücadelesini örgütleyen, emperyalizmin ateş çemberinden çekip alarak yepyeni bir ülke kuran Mustafa Kemal ve yoldaşlarını. Siz anlattıkça özverilerini, ben okudukça yaptıklarını, vefa borcum bir kat daha arttı sizlere.

Sevgili Öğretmenlerim!

Atatürk’ün gençliğe hitabesinde bana verilen o ağır görev ve sorumluluğu hep omuzumda hissettim ve taşıdım. Ülkemin ve halkımın sıkıntılarını gördükçe yüreğim sızladı, içim burkuldu. İsyan ateşleri yükseldi ta içimden.

Nasıl yükselmezdi? Emperyalizm, ekonomik ve siyasal bağımsızlığımıza göz koymuştu. Bizi yönetenler ise bizzat bu melanetleri yapanlardan icazet alıyorlardı.

Anlattım çevreme dönen dolapları, oynanan oyunları. Yapılması gerekenleri söyledim. Vay sen misin bunları söyleyen? Başıma gelen pişmiş tavuğun başına gelmedi. Vatanın ve milletin bölünmez bütünlüğü diyerek attılar içeri.

Düşünüyorum, acaba köyde kalıp çoban olsam daha mı iyi olurdu diye. Keçilerin sorunları ile uğraşmak, ülke sorunları ile uğraşmaktan daha mı tehlikesizdi? Böylesi daha iyi oldu. Ezilen, sömürülen, gadre uğrayan Anadolu’yu ve halkını savundum. Alnımın akıyla yaşadım, yaşıyorum.

Sevgili öğretmenlerim!

Beni ben yaptığınız için, bana verdiğiniz emekler için binlerce teşekkürler.

Mahmut TEBERİK

Endüstri Mühendisi

m.teberik@gmail.com

 


Mahmut TEBERİK

24.11.2024 11:42:00

YAZARLAR


Gürdal GÖRHAN Yazdı/NEDEN PSİKOLOĞA GİTMEMELİSİN?

BALON BALIĞI AVCILIĞI YAYGINLAŞIYOR

Sabri ARPAÇ yazdı/ TÜVTÜRK’ÜN YÜKSEK ARAÇ MUAYENE ÜCRETLERİ YABANCILARA GİDİYOR…

SAĞLIK HARCAMALARINDA ARTIŞ YÜZDE 105

ÇAĞDAŞ SANATLAR FUARI’NDA ADANA’DAN 2 SANATÇI

"AKTİF ÖĞRENME VE DRAMA" KONFERANSI

DEMİRSPOR’UN PUANI EKSİYE DÜŞTÜ

ANAHTAR SEYİRCİSİYLE BULUŞUYOR

ÖZKE’NİN ŞİİRLERİ İNGİLİZCE VE İTALYANCAYA ÇEVRİLDİ

YEİB: ARTIK MAZERET ÜRETME DEĞİL, EZBER BOZMA ZAMANIDIR

ÜNAL: AYRIMCILIĞIN HER TÜRLÜSÜNE KARŞIYIZ

KIŞ AYLARINDA MİGREN ATAKLARI ARTIYOR!

ÇUKUROVA’DA ÇİKOLATA VE PASTA KURSUNA YOĞUN İLGİ

ÇEVRE KORUMA HARCAMALARINA 224,6 MİLYAR HARCANDI

BARUT'TAN KURAKLIK TEHLİKESİNE KARŞI SU ÇAĞRISI

ADANA'DA KADININ İNSAN HAKLARI ATÖLYESİ

PAPAZ KAÇTI, MERSİN’DE SAHNELENECEK