Afrika’nın doğal yaşamı uluslararası yayın kuruluşları tarafından belgeseller haline getiriliyor. Doğal yaşamın ekseninde besin zinciri yer alıyor. Belgeselcilerin metinlerinde sıklıkla şu bilgi veriliyor:
-Besin zincirinin en üstünde yer alan…
Karada aslanlar, denizde ise Katil Balinalar (Orka) besin zincirinin en üstünde bulunuyorlar. Denizde Orkaları köpekbalıkları ve üç-dört metrelik canavar kalamarlar takip ediyor. Karada ise Aslanların ardından, leoparlar, sırtlanlar, vahşi köpekler, çitalar, çakallar ve tilkiler geliyor. Hem suda hem de karada avlanan timsahlar da bu gruba dahildir…
Bunların tümü ürpertici bir başlık altında toplanıyor:
-Yırtıcılar!
Yırtıcılar etle besleniyorlar. Et yemeyen sadece otla beslenen bütün hayvanları avlıyorlar. Sonra da afiyetle midelerine indiriyorlar. Açlıktan gözü dönmüş hale gelen aslanlar karada yaşayan en büyük memeli hayvan olan fillere bile saldırıp onları devirebiliyorlar. Sırtlanlar takım halinde avlanarak, kendilerinden beş ile yedi kat büyük olan öküz başlı antilopları kemiklerine kadar parçalayıp yiyorlar.
Ama bunların hepsi doğal!.. Eko sistem bu şekilde devam ediyor. Yırtıcılar, otoburları yiyecekler ki, kendi nesilleri sürsün! Vahşi yaşamın, siyasi metaforlara da konu olan bir adı var:
-Afrika kanunu!
Pençeleri, dişleri, kaslarıyla güçlü olanlar; pençeleri ve sivri dişleri olmayanları yakaladıkları yerde devirip yiyeceklerdir! Ötekilerin tek şansları olabilir yırtıcıları gördükleri anda var güçleriyle koşup kaçmaları…
Demokrasiyle idare edilen ülkelerde Afrika Kanunları (elbette) geçerli olamaz. Siyasi olarak gücü eline geçirenler, akıllarına gelen, içlerinden geçen her şeyi yapamazlar!
Demokrasinin, aşırı iştahları törpüleyecek sigortaları var. Başta insan hakları olmak üzere, insan onurunu rencide etmeyecek çalışma düzeni tesis edilir. Hukukun üstünlüğü yargı bağımsızlığı rejimin ortasında yer alır.
Ama içlerinde bu gazetenin yayınlandığı ülke insanları da olmak üzere bazı kadersiz toplumlarda demokrasinin bütün ahlaki değerleri delik deşik edilerek yerine Afrika kanunları fiilen uygulamaya sokulabilir!
Günümüz dünyasında pek çok örneği var. Gücü eline geçirenler Afrika yırtıcıları gibi davranabiliyorlar. Hatta onları bile geride bırakabiliyorlar. Afrika’da besin zincirinin en üstünde bulunan aslanlar karınları doyduğunda yanı başlarında otlayan ceylanlara, antiloplara yan gözle bile bakmıyorlar. Çünkü doyma duyguları var! Siyasette ise bu duygu kayboluyor. Mideler doysa bile gözler hep aç kalıyor. Bu sağlıksız/hastalıklı durum siyasi körlüğe sebep oluyor:
-Uçurumlar düz yol gibi görünüyor!
Afrika kanunları o kıtadaki doğal yaşamın adı olarak kabul ediliyor. Siyasete uzun süre dayanamaz. En başta uygulayanları hedef alır ve tarihe de o şekilde savurur:
-Siyasi ahlakın sıfır noktası!