Çok konuşulan bir söylem, ama oda çalıyor!…
Yani onun çalması senin çalman için hak mı oluşturuyor?
Şehir hayatı toplumları iyice çürümeye ve birilerin üstünden nemalanan insanlar oluşturmaya başladı. Söylem belli. Eğer bir ülke kötü yönetiliyor ve o ülkede tarım, ekonomi, eğitim, sağlık yerlerde sürünüyor ve insanların yaşam tarzı düşüyorsa şunlar çok öne çıkar.
Hırsızlık…
Fahişelik…
Mafya…
Bakın güzel ülkemden manzaralara,
İmam, imamın karısını kaçırmış, karısı giden imam birde bu köyde utanç var diye çalışmasın diyen Diyanete şikâyet eden halkın ne kadar gurur yaşadığını da gördük.
Bakınız;
Parkta kuran kitabı satıyorum diyerek 15 yaşındaki çocuğun telefonunu gasp eden hapçı, 7 defa hacca gittim dediğinde Fatiha’yı oku dediklerinde ne bilim demişti.
Sizce de bunlar ahlâkî çöküntünün sonucu değil midir ve ‘Ahlâk Reformu’nu gerektirmiyor mu?
Kötü insanlara tahammül eden, aman başım ağrımasın diye görmezden gelen, ondan nemalandığı için destek veren, neme lazım diyenler çürütür toplumu…
Zaten böyle bir toplum çoktan çürümüş demektir…
Sıkı bir üniversite diploması herhangi bir siyasi parti referansından daha değersiz ise bilimsel ve teknolojik gelişme olmaz, kurumların içi boşalır, beyin göçü olur. Bu ülkelerin fakirleşmesi ise kaçınılmaz olur…
Diyelim ki, “Kudretli birinin lütfuyla bir makama gelenler, onun kölesi olurlar. O makamın devamı için yanlış doğru demeden her şeye kafa sallar, hiçbir şey üretemezler.” Ve “Antilopların sırtındaki bitleri yiyen kuşlar bile bunlardan daha faydalı ve onurludur.” İnanın…
Bu kadar pişkinlik, arsızlık, yüzsüzlük yoktu, bir zamanlar…
Olan olayların hepsi şehrin vahşi karmaşasından kaynaklanıyor.
O zaman sebep, sonuç belli Ferdi Tayfur’un şarkısındaki gibi, Hadi gelin köyümüze geri dönelim