Sigmund Freud, bir defasında Mark Twain tarafından verilen bir konferansa katıldı. Ancak Twain'in konuşmasının konusunun insan ruhunun incelikleriyle hiçbir ilgisi yoktu. Twain'in ders konusu, çocukken çaldığı bir karpuz hakkındaydı.

İrlandalı yazar  James Joyce,  Norveçli oyun yazarı H. Ibsen'in oyunlarını o kadar çok sevdi ki, Ibsen'e bir hayran mektubu  göndermek için temel  düzeyde Norveççe öğrendi. Joyce, Norveççe'ye ek olarak Fransızca, İtalyanca, Latince ve Almanca bilmekteydi.

George Eliot aslında bir kadındı. Mary A. Evans, kadın yazarlara erkekler kadar saygı duyulmadığı için bu takma adla yazdı. G. Eliot olarak Evans, tüm zamanların en iyileri arasında sayılan birkaç roman yazdı.

Vladimir Nabokov sadece dünyaca ünlü bir yazar değil, aynı zamanda ciddi bir lepidopterolog/kelebek araştırmacısıydı. Kelebek koleksiyonunun çoğunu bağışladığı Harvard'da Karşılaştırmalı Zooloji araştırma görevlisiydi.

Fransız romancı Stendhal'in kendi adını taşıyan, klinik olarak tanınan bir hastalığı var; Stendhal sendromu. Bu hastalığın belirtileri arasında bayılma, nefes darlığı ve enfes sanat eserlerini izlerken kalp çarpıntısı yer alır. Stendhal'in adı, Floransa'daki Santa Croce Bazilikası'nı gördükten sonra neredeyse bayılacağı için bu hastalığa verilmişti.

Romantik Lord Byron  her zaman düzinelerce hayvanıyla seyahat ederdi. On at, üç maymun, üç tavus kuşu, sekiz köpek, beş kedi, bir turna, bir şahin, bir kartal ve bir karga, Byron'ın İngiliz malikanesinden Venedik'e ulaşan evcil hayvanlardan sadece bazılarıydı.

19. yüzyıl Fransız kısa öykü yazarı  Guy de Maupassant, Eyfel Kulesi'nden nefret eden  birçok Parisli entelektüelden biriydi .Maupassant, sırf Eyfel Kulesi'nin profilini görmemek için sık sık kulenin restoranında öğle yemeği yerdi. Eyfel’in Paris’te görülmediği tek yer Eyfel Kulesidir.

Viktorya dönemi yazarı  Thomas Carlyle, Fransız Devrimi'nin  ilk taslağını  1835'te  arkadaşı ve filozof arkadaşı  John Stuart Mill'e ödünç  verdi. Carlyle el yazmasını almak için Londra'ya döndüğünde Mill, Carlyle'a belgenin yanlışlıkla yandığını söyledi. Carlyle 800 sh'lık kitabın tamamını yeniden yazdı ve 1837'de yayınladı.