Stanford Üniversitesi Profesörlerinden Carol Dweck ve Claudia Mueller, “Farklı Övgü Türlerinin Çocukların Akademik Performansları,” üzerinde bir araştırma yaptılar.

Araştırmaya 10-12 yaşları arasında 128 çocuk katıldı.

Çocuklara şekillerden oluşan 10 soru verdiler ve 4 dakika süre tanıdılar. Sürenin sonunda verilen cevaplara bakmaksızın soruların % 80’ini doğru çözdüklerini söyleyerek çocukların hepsini tebrik ettiler. Bu genel olumlu geri bildirimden sonra çocukları üçe ayırdılar.

• Birinci gruba, “Çok zekisiniz, yoksa bu soruları çözmezdiniz,” diyerek çocukların başarılarını zekalarına bağladılar.
• İkinci gruba, “Bu soruları çözebilmek için çok çalışmış olmalısınız,” diyerek, başarıyı çok çalışmaya bağladılar.
• Üçüncü grubu “kontrol grubu” olarak ayırdılar ve onlara geri bildirim vermediler.

Arkasından çocuklara içinde iki grup soru olan ikinci bir test verdiler;

• Birinci gruptaki sorular zor ve öğretici nitelikteydi.
• İkinci gruptaki sorular ise kolay ve başarma ihtimali daha yüksek sorulardı.

Çocuklara istedikleri bir grubu seçmesini söylediler. Sonuçta; 

• Zekası övülen çocuklarını %67’si kolay soruları seçmişlerdi. Çünkü zor sorularda çuvallayıp zeki görünmemekten korkmuşlardı.
• Çabası övülen çocukların %92’i zor olan ama bir şeyler öğrenebilecekleri soruları seçmişlerdi. Çünkü çuvallasalar bile kaybedecek ZEKİ gibi bir unvanları yoktu.
• Kontrol grubundaki çocukların yarısı kolay, yarısı zor soruları seçmişlerdi.

Daha sonra üçüncü bir test uyguladılar. Bu sefer birinci testin aksine sonuca bakmadan hepsine başarısız olduklarını söyleyeceklerdi. Öyle de yaptılar. Üstelik, “Performansınız çok kötüydü,” dediler ve sordular;

• “Soru çözmeye devam isteğinize kaç puan verirsiniz?
• “Soru çözmekten aldığınız zevke kaç puan verirsiniz?

Zekası övülen çocuklar teste devam etmek istemediklerini, testten de pek zevk almadıklarını söylediler.

Çabası övülen çocuklar, testten çok zevk aldıklarını, teste devam etmek istediklerini belirterek, uygulayıcılardan testin adını ve nereden temin edebileceklerini, bu testlere evde devam etmek istediklerini söylediler.

Kısaca sonuç…Doğru nedene dayandırılmış, doğru övgü insanı çalışkan ve azimli yapıyor.

Yanlış övgü de insanda kırılgan bir özgüven yaratıyor.

Unutmayalım; zeka deri gibidir; değiştiremezsiniz. Çalışkanlık elbise gibidir, her an daha güzeli ile değiştirmek mümkün.

SEVGİLİ ÖĞRETMENİM;

• SANA, “MÜFREDATI KALDIR AT,” DEMİYORUM. AMA

• HERKESTEN FARKLI OLMAK İÇİN, HERKESTEN FARKLI ŞEYLER YAPMAK LAZIM.

• BAKINIZ DÜNYA NELERLE UĞRAŞIYOR.

Not: Detaylı bilgi için: Praise for Intteligence Can Undermine Children Performance and Motivation. Mueller CM, Dweck CS.