''CEM KARACA GELDİ Mİ?'' Günlerdir heyecan ve merakla beklediğim Cem Karaca albümünü sormak için girdiğim plakçı dükkanında "hayır" yanıtını alınca hayal kırıklığına uğruyorum. İki gün sonra aynı plakçıya giriyorum. ''Cem Karaca geldi mi?'' Tezgahtar kız karton kılıfı içindeki albümü gülümseyerek uzatıyor bana. Sevinçten havalara uçuyorum. Uzunçaların ön kapağında Cem Karaca ve grubunun fotoğrafı arka kapağında ise şarkıların sözleri var. Ücretini ödeyip eve koşuyorum. Plağı pikaba yerleştiriyor, ucunda iğne olan pikap kolunu itinayla plağın üzerine bırakıyorum. Plak sessizce bir iki kez döndükten sonra Cem Karaca'nın o, coşkulu o, insanın yüreğine bir ok gibi saplanan sesi odaya yayılıyor. Bir koltuğa oturup gözlerimi yumuyorum. Notalar beni sarıp sarmalarken müzikli bir yolculuğa çıkıyorum. CEVİZ AĞACI şarkısında Gülhane parkında kimsenin fark etmediği bir ağaç olurken, TAMİRCİ ÇIRAĞI 'nda tulumu yağ pas içinde bir çırağım...LÜMÜNE'yi dinlerken bir hüzün çöküyor içime, gözlerimden yaşlar süzülüyor, 68'LİNİN TÜRKÜSÜ'n de yitip giden o güzel arkadaşlarım geliyor aklıma, İSTANBUL'U DİNLİYORUM şarkısında odada vapur sesleri yankılanıyor, başımın üzerinden martılar geçiyor, RESİMDEKİ GÖZYAŞLARI'n da anılara gömülüyorum, HİKAYE'yi dinlerken burnumda Anadolu tütüyor, ASKAROS DERESİ'n de kalkıp horon tepiyorum, AYRILIK'ı dinlerken ayrı kalmanın acısı yakıyor içimi, BEKLE BENİ diyor ama gelen yok ki... Koyu bir sessizlik çöküyor odaya. Şarkılar bitmiş plak boşa dönüyor. Kalkıyor pikabın kolunu başa alıyorum.
Aydın Sihay