Dün cepten Hayyam'ı aradım.
Uzun zamandır görmüyor ve sesini duymuyordum.
Severim Ömer'i.
Semerkant da Hasan Sabbah, Ömer ve ben sabahlara kadar oturur sohbet ederdik.
Fırsat buldukça Nizamülmülk' de katılırdı bu sabahlara kadar süren şaraplı sohbetlere.
Ömer şiirlerini okurdu.
Her şeye isyan edip dururdu.
Yine kafası bozuktu, yurdu saran orman yangınları, ülkedeki olumsuz gelişmeler hepimiz gibi onu da dellendirmişti.
Sebep olanlara veryansın ediyordu.
Zor sakinleştirdim.
Son yazdığı dörtlüğü verdi.
Ben de sizlerle paylaşmak istedim.
Aydın Sihay
