İki futbol sahası kadar büyüklükteki kumsalın tamamında sigara izmariti ekiliydi. Eken ekmiş ama daha filizlenip boy veren olmamıştı.
Oturduğumuz yerin çevresi ve ayaklarımızın altı da hep izmaritti. Ayak uçlarımı kumlara sokup karıştırınca izmarit çıkıyordu. Nasıl da bereketliydi görseniz.
Az sonra bir erkek bir kadın ve bir genç kız olmak üzere üç kişilik bir grup gelip denizle bizim aramıza kamp kurdu.
Erkek masa ve sandalyeleri açıp, şemsiyenin sapını kuma gömdü. Ardından kadın ve erkek birer sigara yaktı. Ayaküstü sohbete başladılar.
Rüzgar denizden karaya esiyordu. Hem kadının hem erkeğin içlerine çekip daha sonra havaya savurdukları sigara dumanı üç metre kadar arkalarında oturduğumuz için direkt bize doğru geliyordu. Hem ben hem de eşim sigara içmediğimizden anında rahatsız olduk.
Bu arada kadın sigarasını her ağzına götürüp dumanı içine çektikten sonra kolunu aşağı sarkıtıp parmaklarının arasındaki sigaranın ucuna vuruyor ve külünü silkeliyordu. Tabii rüzgar nedeniyle kül yere düşmeyip direkt bana geliyordu. Gözümde güneş gözlüğü olmasa küllerin tamamı gözüme dolacaktı. Fakat yine de ağzım yüzüm hep sigara külü oldu.
Bu durumda öfkelensem bile sesimi çıkarmadım. Böylelerine ne denir ki..
Sigara içme faslı bittikten sonra izmaritlerini ayaklarının dibine atıp üzerini kumla örttüler.
Ardından mayolarının üzerine giydikleri şortları çıkarıp denize doğru yürüdüler.
İzmaritler bahar yağmurlarını bekliyor. Ekenler belki bu yıl iyi ürün alırlar... (T.D.)