Bu başlık bir sitemdir, dostlar. Yazı önemsiz çünkü anlatmak istediği kişi de önemsiz ki, çoğu kimse tarafından bilinmiyor. Kurtuluş Savaşı kahramanlarından olmasına rağmen, adı tarih sayfaları arasında unutulup gitmiş.
Ali Osman Efe… Namı diğer Arap Ali Osman. Afro-Türklerden. Gelmiş bizi, adetlerimizi, geleneklerimizi, milletimizi öyle benimsemiş ki, bizden fazla biz olmuş.
Yunanlar, “Mavro” dediler ona. Yani “Siyahi.” Bergama'nın Alibeyli köyündendi. 12 kişilik bir çete kurdu. Yunanlılara korku salıyordu, Mavrolar.Özellikleİzmir'in işgalinden sonra milis kuvvetleriyle Yunan birliklerine kan kusturuyordu. Başına, 300.000 drahmi ödül koydular, ondan kurtulmak için.
Kuva-yı Milliye karargahından kendilerine katılmaları istenince, Soma'ya gitti kızanlarıyla. Batı Anadolu'nun Yunan işgalinden kurtarılması için çarpıştı
Bir gün Yunanlıların işgal ettiği Bölcek köyüne gidiyordu. İçimizde kahpeler de vardı. Haber uçuruldu hemen ve Giritli Rum askerlerle, Yunanlılar pusuya yattılar. Mavrolardan intikam alma fırsatıydı. Karşılıklı çatışmada, Arap Ali Efe yaralandı, iki askeri ise şehit oldu. Öldüğünü sandılar askerleri ve geri çekildiler.
Arap Ali Osman Efe sürünerek bir buğday tarlasına girmişti. Öldüğünden emin olmak isteyen bir subay ve üç asker takip etti Efe’yi. Hiç de zor değildi takip çünkü akan kanı geçtiği yeri kırmızıya boyuyordu. Yetiştiler Efe’ye ama kendilerini çağıranın ölüm olduğunun farkında değillerdi. Yaralı olduğu halde dördünü de öldürdü, Efe.
Duydunuz mu “Kırmızı Buğday” türküsünü? Bu olayı anlatmak için yakılmıştı, Efe’ye.
“Kırmızı buğday ayrılmıyor kanından,
Can bulaşmış Ali Osman Efe'nin canından,
Kurşun girmiş Efemin dört bir yanından...”
İyileşti,Arap Ali Efe. 200 kişilik bir kuvvet topladı ve Balıkesir' de Yüzbaşı Kemal Bey'in emrine girdi. Milli Mücadele yıllarında Kuva-yı Milliye ordusunda Yunanlılara karşı mücadelesi devam etti.
Menemen'de Kubilay olayından evvel tehlikeyi görmüş, çevresindekileri uyarmıştı. Kurtuluş Savaşı'ndan sonra Gazilik madalyasına layık görülerek ödüllendirildi.
1951 yılında Bergama'da vefat etti Gazi Arap Ali Osman Efe Mezar taşındaki kitabe sanki hayatını anlatıyor.
Korku nedir hiç bilmezdi.
Vatan için dağlarda gezdi.
Nice düşman başı ezdi.
Erdi bir gün bu hedefe...
Bu mezarda bir kahraman yatıyor,
Adına türkü yakılmış bir efe.
RUHU ŞAD OLSUN.